Variaties in relaties
Veel mensen zitten vast in een traditionele relatie.
Voor hen is er buiten die ene, hún relatie geen andere aan wie ze hun goedkeuring willen hechten. Anderen evenwel aanvaarden dat er andere relaties tussen mensen mogelijk zijn. Weer anderen praktizeren die.
Het thema van de interkerkelijke gezinsweek dit jaar is: ‘Variaties in relaties’. In een gespreksboekje, dat ter gelegenheid van de gezinsweek verschijnt, komen onderwerpen aan de orde als: ‘Samen maar niet getrouwd’, ‘Getrouwd’, ‘Homoseksuele relatie’, ‘Gescheiden-met kind, ouder-alleen’ en ‘Alleen leven... hoezo alleen?’
Eigenlijk zijn er zóveel relaties als er mensen zijn!
Je kunt geen twéé traditioneel-getrouwde echtparen met elkaar vergelijken. Als ‘het huwelijk’ een ideaal moet voorstellen, dan zijn er maar weinig huwelijken die aan dit ideaal voldoen. Dan is de afwijking van de norm eerder regel dan uitzondering. Zoals de ene mens van de andere verschilt, zo verschilt ook zijn relatie.
Hoe zou het anders kunnen!
Je bent er niet mee klaar als je die relaties onderbrengt in de rubrieken ‘samenwonen’, ‘getrouwd’, ‘homoseksueel’ enz. Relaties zijn in feite niet te etiketteren, net zomin als mensen. Je kunt ze niet in een systeem onderbrengen, zonder die relaties onrecht aan te doen.
Gelukkig dat er variaties in relaties zijn. Dat het intermenselijk verkeer uit méér bestaat en genuanceerder is dan uit die enkele, vaak seksueel bepaalde, samenlevingspatronen blijkt. Gelukkig dat de ‘relatie’ geen uniform produkt is, en dat elke relatie een patroon kan vertonen dat afwijkt van alle andere mogelijke patronen. Gelukkig dat je voor jezelf een relatie kunt hebben die bij je past.