De nieuwe huiselijkheid
We waren met z'n allen op de maan, zwierven door Afrika, lazen met overgave reisfolders en zochten het liever in de verte dan dicht bij huis.
Maar de eerste tekenen van herfst en winter zijn nog niet zichtbaar of we trekken ons terug in onze huiskamer.
En wat doen we in die huiskamer?
Onze bordspelen op tafel neerzetten en ons rond het bord verzamelen!
Terwijl het lamplicht vriendelijk op ons neerstraalt en de damp van koffie de hoogte inkringelt, schuiven we de stukken over het karton van het gezelschapsspel.
De nieuwe huiselijkheid is geboren.
Wie gaat er nog de straat op, 's avonds? De straat is niet meer voor de mensen. De straat is voor de auto. De wereld is slecht. Alleen de uitdenkers van gezelschapsspelen: die weten tenminste nog waar de mensen behoefte aan hebben! We gaan met de rug naar ons tv-toestel zitten, klaar om ons om te draaien als er 'n amusementsprogramma begint.
Met hartstocht zitten we te spelen.
Het Mens erger je niet-spel.
Het Je kop in het zand steken-spel.
Het Blijf zitten waar je zit en verroer je niet-spel.
We horen het rumoer buiten wel. Maar de gordijnen hebben we dichtgeschoven.
Gaat daar de bel? Worden we opgeroepen om van onze verantwoordelijkheid te getuigen?
Weg met die bel! We hebben niks gehoord!
Waarachtig: zalig zijn de onwetenden. Want voor hen is het koninkrijk van halma en huiskamer.
Auteursrechtelijk beschermd