Monologus sub astra

VI

Het geraas van het leven, het gruwzaam lichaam, het blikken
van dieren en het bedorven vlees, dat uiteen valt,
is in de wereld, daarom vlucht ik en nestel mij onder bomen
en laat de bladeren met hun handen over mijn wangen strijken
en verkeer blinkend van tranen met de gelukzalige sterren.