lasapparaat te lijf gaat zegt dat wegens de warmte het treintje maar één keer 's zondags rijdt en dat er dan een auto meegaat om te kijken waar de vonken terecht komen die door de lokomotief uitgeblazen worden. Want vonken zijn gevaarlijk als de weilanden langs de spoorlijn droog zijn. Intussen spelen de groene muzikanten het ene deuntje na het andere, terwijl anderen die vrijaf zijn met een fles bier in hun hand rondlopen. Kleine muzikanten eten ijs en brave volbuikige Duitsers bekijken met hun fiets aan de hand het kleine, kleurige schouwspel. Zelfs de dorpsdwaas heeft niet verstek laten gaan. Hij wijst, midden op een zijweg staande, vreemdelingen de weg en stuurt hen allemaal dezelfde kant uit, richting Langbroich waar je boeren tegenkomt die op hun traktor de eindeloze weg rijden naar Vintelen en Gangelt, waar het al eender is van uitgestrekte velden en landschappen die door niets onderbroken worden dan door de kerktorentjes van Kreuzrath, Birgden en Gangelt. In Birgden drinken we bier in een café dat sinds kort bemand is door een jong echtpaar uit Keulen. Dadelijk is de kasteleinsvrouw met ons in een diep gesprek gewikkeld over de geneugten van het platteland. Haar kinderen, zegt ze, zitten vóór dag en dauw al bij de buurman die varkens heeft en koeien.
Vóór het café ligt een enorm grasveld met daar omheen boerderijen. Een man op de bank wijst ons de weg terug naar Schinveld.