Nagelatene gedigten en gezangen van juffrouwe Maria van Hengel, bestaande in geestelyke meditatien, tot opwekkinge van het geloof

[p. 156]

Meditatie.

Om het Aardse te leeren veragten.

Den Heracliet kan 't aards beschreiden,

Den Democriet al 't aards belagt,

Myn ziel! wel neemd g' het niet in agt,

Denkt hoe doed dit den blinden Heiden,
En laat ik my door 't aards verleiden,

Die naar een hooger einde tragt.

Weg met die eige zinlykheden,

Doed meer als u den Heiden leerd,

Verwerpt al wat uw' vlees begeerd,

Hoe 't God bestierd, weest gy te vreden,
Den stryd en is nooit uitgestreden,

Eer g' al uw' lusten overhoord.

[p. 157]

I. Koningen Cap. 19. vs. 19.

Eliza wierd door 't Mantel-raaken,

Strak zoo beweegd om meed te gaan,

Dat hy zyn ploeg en al liet staan.

En Jesus komt u gaande maaken,
Om maar uw' lusten te verzaaken,

En 't schynd, gy wilt u nog beraan.

Myn hert! hoe hebt g' u zelfs bedroogen?

g' Hebt altyd naar iets aards getragt,

Hoe weinig naamd gy het in agt,

Wanneer uw beden hem bewoogen,
En als gy aanwiest in vermoogen,

Of dat u al tot Jesus bragt.

[p. 158]

5.

 

Gy wenscht wel eens te zyn genezen,

 

Maar 's Luyaards wensch word niet verzaad,

 

Een boom, die zonder vrugten staat,

 

Hoe cierlyk dat zyn loof mag wezen,

 

Heeft eind'lyk nog 't verderf te vreezen,

 

Zoo ook, die wensend' ledig gaat.

Gy moest aan uw lusten wreeken;

Gy zyt in 't stryden veel te laf,

Een geest'loos mensch uit vrees van straf,

Kan wel eens wenschen, zugten, smeeken,
Maar de Hertenkenner eist een teeken,

Dat hem nooit onherboornen gaf.

[p. 159]

7.

 

Nu schynd de hoop uw hert t' ontvlieden,

 

Maar waarom zoo uw ziel gekweld?

 

Dit zal door kragt, nog door geweld,

 

Maar door myn Geest, zeid God, geschieden,

 

g' Hebt Jesus 't hert maar aan te bieden,

 

Dat gy zoo deerlyk vind gesteld;

Hy zal u in den stryd versterken,

Uw vyand vlugt, als hy 't gebied,

Nu hy in u geen zonden ziet,

Nu doed hy u uw zonden merken,
En nu 't geloof begint te werken,

Nu klaagd g', en zegt: ik voel hem niet.

[p. 160]

9.

 

Nu staat g' eerst met uw schuld verlegen,

 

Nu Jesus zeid: Ik heb betaald,

 

Nu 't geestlyk ligt uw ziel bestraald,

 

Nu ziet g' uw blindheid eerst ter degen,

 

g' Hebt Jesus in 't gezigt gekregen,

 

Nu klaagd g' eerst, dat gy van hem dwaald;

Nu Jesus liefd' komt door te breeken,

Nu klaagd g' eerst, dat g' hem niet bemind,

En nu gy al dees teekens vind,

Nu zoekt gy van 't geloov een teeken,
Nu 's vyands kragt schier is bezweeken,

Nu meend gy, dat den stryd begind.

[p. 161]

11.

 

Gy klaagd, myn hert kleevt aan de zonden,

 

Om dat gy 't zielverderf zoo vreest:

 

Want nu uw zieke ziel geneest,

 

Nu voelt gy 't steeken van de zonden,

 

En had g' uw Jesus niet gevonden,

 

Nooit waart g' om Hem onrust geweest;

Daar word de schuld u door vergeven,

Daar door gy meest uw' schuld vergroot;

Gy nam Hem 't leven, door uw' dood,

Hy gaf u door zyn dood het leven,
Had Hy in heerlykheid gebleven,

Gy bleevt van Heerlykheid ontblood.

[p. 162]

13.

 

Nu kond gy eerst gevoelig schreien,

 

Nu ziet g' eerst, wat uw zonde werkt,

 

Nu gy s' in Jesus wonden merkt,

 

Nu laat g' u nooit van Jesus scheien,

 

Geen lusten zullen u verleien,

 

Nu Hy 't geloof door liefde sterkt.