Nagelatene gedigten en gezangen van juffrouwe Maria van Hengel, bestaande in geestelyke meditatien, tot opwekkinge van het geloof
(1737)–Maria van Hengel–
Auteursrechtvrij
[pagina 143]
| |
Om met Jesus alleen te zyn.1.
AL wat er tusschen u, en my staat,
Geeft, dat het als een schim voorby gaat,
Kan ons iets scheiden? neen:
Maar al myn wensch is myn Beminden,
Dat gy eens 't hert alleen mogt vinden,
En 't hert maar u alleen;
2.
Dat gy als Koning in my woud regeeren,
En wil door uw magt en wil 't kwade weeren,
En dat 'k eens hooren mogt,
'k Wil in dit hert geen zonden lyden,
Ik geev u kragt, nu voort aan 't stryden
Diend, die u heeft gekogt.
| |
[pagina 144]
| |
3.
Dit woord zal 't herte gaande maaken,
Al 't geen 't eerst liefde, kan 't nu laaken,
't Beoogt een hooger goed;
Zou 't aards voor 't Hemels niet verdwynen,
Ja, als die Zon in 't hert komt schynen,
Zoo wilt maar, dat het moet.
4.
Als gy 't zult in den stryd versterken,
Ziet, waar 't geloof niet door kan werken,
Of 't regter Oog, en Hand
Moet kosten; zou my dat beroeren?
Ik vind den vloek in lust volvoeren,
En 't heil in tegenstand.
| |
[pagina 145]
| |
5.
Myn ziel! waar uw gedachten zwaajen
Laat zig dien Hertenkenner paajen
Door 't hert, met herssen-vrugt?
Och neen! Hy ziet, gy zoekt te myden
Al 't kruis, dat gy most willig lyden,
En kond gy niet? gy zugt.
6.
Hoe dood gy dan uw aardse leden?
Die heeft ten bloede niet gestreden?
Die maar zyn pligten weet.
't Verzwaard uw' straf, dat u doed roemen,
Uw eigen mond zal u verdoemen,
Die 't wist, en nooit en deed.
| |
[pagina 146]
| |
7.
't Waar goed, kond 't met een wens gebeuren,
Dit hert van 't ydel af te scheuren:
Maar 't vlees den stryd te bien,
Daar is dit hert niet toegenegen,
Ik wagt van Jesus hand dien zegen,
Maar 't moet in u geschien.
8.
Om 't Hemels regt voor u te werven,
Zoo heeft uw Jesus moeten sterven,
En om daar in te gaan,
Zoo moet zyn Geest u ook geleiden;
Maar 't hert moet van zyn lusten scheiden,
En daar en wil 't niet aan.
| |
[pagina 147]
| |
9.
Zou onwil my de hoop verhind'ren,
Dat waar myns Konings eer vermind'ren,
Die 't hert zoo stagrig ziet,
Kan, en belooft, hy zal 't genezen:
Nooit heeft hy iemand weghgewezen,
Zoo doed Hy 't my ook niet.
10.
Gelooft dit, en gy zuld bevinden;
Dat Jesus u, eer gy hem minden,
Die gy tot Koning kiest,
U eerst had tot zyn Bruid verkooren;
En liever 't leven heeft verlooren,
Als dat hy u verliest.
| |
[pagina 148]
| |
11.
Heeft hy u dan zoo dier verkregen?
Draagt u ook waardig zulken zegen:
Want zoo gy ontrouw werd,
Hy zal zyn trouw met u nooit breeken:
Maar bergt zyn min, om 't kwaad te wreeken,
Hy is jaloers van hert.
12.
Dryft al het ziel-verraad daar buiten,
Om Hem alleen in 't hert te sluiten,
Die u tot trouw verbind,
En toond, dat gy wilt liever sterven,
Als voor het aards genot te derven
't Geen gy in Jesus vind.
| |
[pagina 149]
| |
De geheele Verzaaking van onzen wil, is onze gelukzaligheid.1
Myn ziel! uw heil bestaat in niet te willen,
Als 't geen uw' Vaders wyzen Wil beraamt,
Gy immers moest, indien 't ooit kind betaamt,
Vernoegd zyn, en zyn daaden nooit bedillen.
2.
Hoe toond hy u zyn voorzorg, en genaaden?
Hoe speurt gy staag, dat 's Vaders wys beleid
Uw heil beoogt; en hoe hy u ontzeid
Uit gunst, dat u, zo hy 't u gaf, zou schaden.
| |
[pagina 150]
| |
3.
Och! al myn leven kan daar af getuigen,
Nooit heeft my iets ontbrooken; ja ik won,
Ik kreeg van 't aards meer, als ik wenschen kon,
Dit doed my na zyn wil, my willig buigen;
4.
Dit is 't niet, gy vernoegd u met den zegen,
't Moest met den wil zyn van den Zegenaar,
Maar neen; ligt valt u 't ligste kruis te zwaar,
Daar staat uw' wil, dan met zyn wil verlegen.
5.
O vleeslyk hert! gy zoekt in d'aardze schatten
't Vernoegen, daar 't zyn wil u geven moet,
Niet slegs in voor, maar ook in tegenspoed,
Niet, als gy 't vat; maar als gy 't niet kond vatten;
| |
[pagina 151]
| |
6.
Mag my zyn tydlyk heil dan niet verkwikken?
Gy zwelgt dat in met al te ruimen keel,
Gy waart elendig, waar dit aards uw deel,
Uw herten-oog moet hooger goed bemikken;
7.
Mag 't geestlyk goed dan niet myn vreugd verzaaden?
Neen; niet geheel, door 't geen gy hier geniet,
Dit ziet gy maar, als een die sterren schiet,
Uw zielrust eist oneindige genaden;
8.
Ach! kond ik daar af maar een straaltje merken!
Maar 't hert begrypt niet, als natuurlyk goed,
'k Weet, wat ik mis, en wat ik hebben moet,
Wilt gy, en leerd my 't steenig hert bewerken.
| |
[pagina 152]
| |
9.
Bestaroog door 't geloov dit liefdens wonder,
Zyn Heerlykheid den Koning willig derft,
En niet alleen voor u, zyn vyand sterft,
Maar red u uit den vloek, en zinkt daar onder.
10.
Zoud blussen van Gods tooren vuur gelukken,
Zoo moest zyn kost'lyk Bloed vergooten zyn,
Hy riep: Myn God, waarom verlaat gy myn!
Denk, hoe die Held, die Hel-angst doe moest drukken.
11.
Als gy dit ziet, kond gy 't gemoed verstokken?
Neen; steekt by 't liefdenvuur uw hert aan brand,
Roei uit al wat zig tegen Jesus kant,
Zyn dood moet u tot geestlyk leven lokken.
| |
[pagina 153]
| |
12.
Al weet ik dit door hooren en door lezen,
Dit 's niet genoeg, maar zegt eens door uw Geest,
Myn kind! dit is 't randzoen voor u geweest,
Nu zugt ik staag, 't mogt eens voor my niet wesen.
13.
Dan zal die zekerheid in 't hert verwekken
Troost, dankbaarheid, en geestelyke vreugd,
Geen hert zig meer verpligt voeld tot de deugd
Als dat gy wilt met liefden-zeelen trekken.
14.
Verzekert u, Hy is voor u gestorven,
Als gy maar toond, dat Jesus in u leeft,
En dit 's de inspraak, die Gods Geest u geeft,
Die heilig leeft, voor die is 't heil verworven.
| |
[pagina 154]
| |
15.
Zoo moet ik dan myn ziel geduurig kwellen,
Ik vind in 't hert geloof, nog heiligheid;
't Is iets, dat gy daarna begeerig zyt:
Maar niet genoeg, om 't hert gerust te stellen.
16.
Weest dankbaar voor het geen gy hebt ontfangen,
Gy zyt daar af het duizenste niet waard:
Verlaat u op zyn vaderlyken aard,
Hy geeft u, daar hy u na doed verlangen.
17.
Steld hem geen perk, verhaast niet in 't begeeren,
Al gaat gy nu in 't duister zonder ligt,
Want die 't genaden werk in u verrigt,
Onthoud u niet als dat gy kond ontbeeren.
| |
[pagina 155]
| |
18.
Mag ik dan met aandringende gebeden
Niet tot hem zugten om geloov en deugd?
Dit moet gy doen, wat vraagd gy, of gy meugd?
Houd aan, maar weest in zyn beleid te vreden.
19.
Wilt Hertenkenner 't zwak geloof versterken,
Gy zyt het immers, die my hoopen doed,
Dat wat ik in dit leven hebben moet,
Gy voor de laaste snik nog uit zult werken.
|
|