Zomaar wat kinderen
(1994)–Albert Helman–
Auteursrechtelijk beschermdAlbert Helman, Zomaar wat kinderen. Instituut voor Leerplanontwikkeling, Enschede 1994
DBNL-TEI 1
Wijze van coderen: standaard
-
gebruikt exemplaar
exemplaar Koninklijke Bibliotheek Den Haag, signatuur: 2093027
algemene opmerkingen
Dit bestand biedt, behoudens een aantal hierna te noemen ingrepen, een diplomatische weergave van Zomaar wat kinderen van Albert Helman uit 1994.
redactionele ingrepen
p. 5: de kop ‘Zomaar wat kinderen’ is tussen vierkante haken toegevoegd.
Bij de omzetting van de gebruikte bron naar deze publicatie in de dbnl is een aantal delen van de tekst niet overgenomen. Hieronder volgen de tekstgedeelten die wel in het origineel voorkomen maar hier uit de lopende tekst zijn weggelaten. Ook de blanco pagina's (4, 76, 77) zijn niet opgenomen in de lopende tekst.
[pagina 1]
ZOMAAR WAT KINDEREN
Albert Helman
[pagina 2]
Copyright © 1994 by Albert Helman
Copyright © ets ‘De klas’ by Willy Belinfante
Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt, door middel van druk, fotocopie, microfilm of op welke andere wijze ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
ISBN 90 329 1707 2
AN B.002.7237
[pagina 3]
ZOMAAR WAT KINDEREN
Albert Helman
1994
Instituut voor Leerplanontwikkeling Ensche
[pagina 78]
Instituut voor Leerplanontwikkeling SLO Afdeling Beroepsonderwijs & Volwasseneneducatie
De jaarlijkse portie ‘stof ter overdenking’, die wij u per traditie in dit reflectieve jaargetijde aanbieden, heeft dit keer de vorm van een novelle. De schrijver, Albert Helman, had zijn oeuvre eigenlijk al afgerond. Toch heeft hij als negentigjarige voor u en voor ons nog Zomaar wat kinderen geschreven. Zelf beschouwt hij deze jongste loot aan zijn omvangrijk werk als zijn buiksluiter...
De thematiek van deze novelle is maar al te actueel in onze tijd. De wereld wordt kleiner, zegt men, maar voor wie eigenlijk? Een global village met waterdichte schotten? Enfin, wie ontkomt hier aan overpeinzen, mijmeren...
In het licht van het zeer aanstaande vierde lustrum van de SLO hebben wij aan deze uitgave nóg meer zorg kunnen besteden.
Dat het u en de uwen in 1995 voldoende voor de wind ga!
Mede namens alle collega's,
(Bart Cras)