Semi-finale

[p. 60]

Hazelaar

Hazelaar met je twee nootjes
die 's morgens nog klein,
's avonds al danig gegroeid zijn,
mij aankijken
half uit hun bolsters gerijpt
die je oogleden zijn.

Bruin is de kleur van je huid
na de middagzon;
over het ruige struweel
van je haardos
blijft nog zijn rossige weerschijn
lang na de avondval.

Slechts in de nacht wanneer alles
zwart is en duister,
spreidt zich je schaduw, hazelaar,
donkergroen uit, -
overhuift haar beschermende koelte
ons beider slaap.