Semi-finale

[p. 58]

Namen

Sinds je zo ver van mij weg bent
begin ik je nieuwe namen te geven:
noem ik je niet meer als andere gelieven
met woorden die zacht zijn en teder.

Ik noem je voortaan: mijn kwelgeest,
mijn flagellante, mijn striemster.
Ik noem je: hoer van mijn hartstocht,
maar ook: madonna van mijn devotie,
zij die de zeven smarten met dolken
zevenmaal diep in het hart stoot.

Ellendige Eva, ontuchtige Esther, jij!
Moeder van Joël en zuster van Amos,
van hem die onder de veehoeders was
nog eer je kon springen.

Wijfje van mij die je koppige geitekop
ramt met zijn horens, gekromd door de jaren,
weerbarstig zijn weekheid te tonen.
Jij klipgeit! Ik volg je. Overal volg ik
jou, de woestijnhaas, de Hebe, de Isis;
maar ook de Diana die schichtige hinden
kweekt in een park vol varens en mos.

Clorinde van al de sneeuwwitte lammeren
die blatende over de bergwei verstrooid
zich voeden met gifkruid. Je lacht onderwijl.

[p. 59]

 

Sommige dagen noem ik je wrakhout

 

waar mijn verloren kustlijn aan likt,

 

of: zeemeeuw die schreeuwend om voedsel

 

niet ziet dat ook ik ze kan spijzigen,

 

duizenden, met mijn twee vissen.

 

 

 

Andere dagen ben je mijn schaduw,

 

afwezig zo lang ik door schaduwen ga,

 

maar in zonlicht: zij die mij plotseling

 

volgend, verlengd of verkort of vertreden,

 

bijblijft; in de avond mij voorgaat,

 

manend om eindelijk huiswaarts te keren.

 

 

 

Talloze nachten, Pachomiusnachten,

 

noem ik je incubus, succubus, verleidster,

 

maanzieke maagd, troglodietenvrouw, schrikgodin;

 

scheur je mijn bronstige sluimer aan flarden,

 

Jocaste, Elektra, megaire jij!

 

 

 

Andere nachten in heldere dromen

 

roep ik je: Daphne, mijn vluchtende,

 

nooit achterhaalbare!

 

Want ik omhels alleen dorrende lauweren,

 

jou, mijn bedriegster, mijn wreedaard,

 

mijn dorentak. Bij het ontwaken

 

noem ik je: zweepslag! En draaf maar.

 

 

 

O, je draagt zóveel nog te bedenken

 

namen die, zo lang je weg bent,

 

zullen ontspringen aan al de moraines

 

van dit gefolterde brein.