Nederduytsche poemata 1616

[p. 73]

9. Vapulando sustentor.

Gelijck den tol die draeyt gestadich wort gedreven

En door de handt gekeert, die hem geduyrich slaet,
Soo gaet het oock met ons, de wreetheyt doet ons leven
Die ons gestadich quelt. zy onderhoudt ons quaet.
Ons lijden wort gevoet met tegenspoet int minnen.
Dat selve geeft ons moet. neemt wech dees soete pijn
Die ons noch hopen doet, al ist dat wy niet winnen
En leven sonder hoop, wat sal de minne sijn?