Nederduytsche poemata 1616

[p. 71]

5. Imaginem eius mecum gesto.

Het beelt van die ick volg is in mijn hert geschreven:

Dat wesen, dat gesicht, dien toovenaer, dien lach,
Staet altijdt in mijn sin, en is daer in gebleven
Geschildert, van dien tijdt, dat ick haer eerstmael sach.
Ick draech het waer ick gae: en als ick wil gaen smaecken
Een gans volmaeckte vreucht, soo denck ick wat zy doet.
Dan sie ick haer voor my. maer als ick haer wil raecken,
Haer rechte schildery treck ick uyt mijn gemoet.