Nederduytsche poemata 1616(1983)–Daniël Heinsius– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 15] [p. 15] Dominae servitium libertatis summa est. ALle die met haet en nijt Tegen my ontsteken sijt, Laet nu blijcken u gemoet Over mijn voornaemste goet. VVeet dat ick hebb' eenen staet Die het al te boven gaet. Niemandt is soo groot van macht Die ick by my selven acht. Geenen Koninck op der eerdt Die ick acht van sulcker weerdt. Prins en Vorst wie dat het sy Stel ick ver beneden my. Gisteren des avonts laet Kreech ick dese nieuwe staet, Als ick slaef geworden ben Van de schoonste die ick ken. Al de loon die ick verwacht Is geen rijckdom, is geen macht, Maer dat zy eens van ter sy VVerp' een lieflick oog' op my. Dat zy met die soete mondt Die my doodelicken wondt, Daer mijn siel haer herberch heeft, Daer zy woont en altijt leeft. Met de deuren van korael Daer Cupido heeft zijn sael, [pagina 16] [p. 16] Daer hy eerstmael is geteelt, Tegen mijne lippen speelt. Doende daer by eenen lach, Die niet sachter wesen mach, Soeten dief van mijn gemoet, Die my levend' sterven doet. En die woorden die mijn hert Doen beminnen zijne smert, En dat Goddelick verstandt Dat den hemel heeft geplant. Dat is honich, dat is wijn, Dat sal mijn betaling sijn. Hier voor, wie't behaecht of spijt, Ben ick mijne vrydom quijt. Vorige Volgende