Auriacus, sive libertas saucia

Ad eundem.

Principis Avriaci superatam vulnere vitam

Heynsivs in numeros cogit abire suos.

Dumque parat memori solemnia soluere versu,

Avriacvm vitae reddidit & patriae.

Parce, parentali quisquis feralia busto,

Et tumulis reddis ultima dona suis:

Vivit adhuc Famae Avriacvs, consorsque futurj:

Inter mortales non moriturus agit.

Heynsivs hunc morti subduxit: & exuit atro

Sacratum tenebris nomen inane rogo.

Est aliquid morti memoratâ morte mederi,

[p. 140]

 

Et tumulo tantos eripuisse viros.

 

Scilicet huic frustra mortem meditatus Ibervs,

 

Heynsiade medicâ si medeare manu.