Auriacus, sive libertas saucia

Ad Hugonem Grotium iuuenem sine exemplo, elegantissima ab eo donatus Tragaedia Adamo Exvle

Ingens cothurni splendor, O dium caput,
Qui syrma voce regia sacrum trahis,
Soccoque magnum tundis exultans solum,
Tandem renatae maxime Orchestrae pater,
Ignosce fasso: cogitur retrò tuus
Pedem referre cultor, & süauibus

[p. 119]

 

Sacri prioris exulare lusibus:

 

Exulque, quamdiu exulem spectat tuum,

 

Magnae videtur vrbis, & Quiritium.

 

At tu profane faecis antiquae parens

 

Imbellis Euan, matre prognate è Deo,

 

Vnquamne leges Bâcche transilui tuas

 

Nonnumue laesi? dum tuli praesens opem,

 

Phoebeiamque vulneri admoui manum?

 

Baccharis Heinsi: Bacchus haud vsquam tuus

 

Sublime thyrso parcius pectus ferit.

 

At illa rerum magna culpanda est tibì

 

Natura nutrix, obstetrixque, quae prius

 

Nouerca cunctis, Grotio mater fuit.

 

Senex ephaebus ille, quem Batauia

 

Miratur omnis, optat Hetruscus sibi,

 

Omnisque Gallus, ille dum puer fuit

 

Vir esse cepit: Namque relliqui, viri

 

Tandem fuere: Grotius vîr natus est.