Auriacus, sive libertas saucia

[fol. C1v]

In eandem.

Graecorum grauitas ab acumine victa Latino est,

Scaligero in Tragicis Iudice Hypothesibus.

Arbitrio cuius vni data palma Poëtae

Praetribus Argolicis Vatibus Ausonio.

Laus Senecae haec, cui maiestas, cui spiritus ac vis

Cura nitor, cultus, omnia plena Deo.

At vetera haec: nostrâ sed tempestate Poëtae

Personam Tragici qui ferat, ecquis erit?

Mvretvsne? sed hic quid ad Orgia Bvchanani?

Caesaris is, Iephtae conditor iste suae?

Aeschyleo argumenta vides indicta Cothurno

Nec Clitûs Nato cognita, nec Sophocli.

Et dubitas, vtrum antistent mendacia veris?

Illane, an haec pluris sint faciunda tibi?

Quae tantum ijs, quantùm Sallvsti pagina ficto

Lvci Asina, aut Marsi praestat Amazonidi/

At quantum Historijs cedunt Acroâmata, tantum

Heinsiadi, cui tota Hellas, cui poplite flexo.

Submittit fasces Pindarvs ipse suos.

Materiem quaeris? Gvillelmi hîc funera (Lector)

Principis Hesperiâ fraude peracta leges.

Dúmque leges, aequare rei mirabere Ephebum

Pondera Romuleis sic potuisse modis.

Forsitan & dicas: Proavito qui Lare pulsus

Talia Leidensi scripsit in Exsilio,

Quid faciet, Patriae compos si quando futurus?

Lux (precor) ô fatis sit prior illa meis.

Et licet haec addas: Cui tantum indulsit Olympus,

[fol. C2r]

 

Materiem hanc meritò legerat ipse sibi:

 

Nec verbis nec rebus vbi sua pondera desint.

 

Ne longum faciam, singula conueniunt.

 

Vate suo vt Princeps, dignus sic Principe Vates

 

Avriaco Heinsiades, Heinsiade Avriacvs.

Ianvs Dovsa Nordovix Hagae comitis scripsi.