Geïllustreerde flora van Nederland

Handleiding voor het bepalen van de naam der in Nederland in het wild groeiende en verbouwde gewassen en van een groot aantal sierplanten

[p. 771]

Vogellijmfamilie.
Loranthaceeën, Loranthaceae.

Half-parasieten met vierslippige of vierbladige, eenslachtige bloemen; tweehuizig (zie blz. 362). Vrucht een éénzadige bes.

Geslacht: Vogellijm, Viscum.

Gaffelvormig vertakte plant, die woekert op allerlei boomen, vooral appel- en pereboomen, en zelden op eiken. De zuig wortels nemen voedingssappen op uit 't hout van den gastheer; de stijve, groene bladeren verwerken die verder. Bloemen geelachtig groen, in groepjes bij elkander, honingrijk en geurig. Honingbijen, graafbijtjes en vliegen bewerken de kruisbestuiving. Vogels verspreiden de zaden, die blijven kleven aan de takken. Bes wit, vergiftig. Veel in Limburg, elders zeer zeldzaam. Maart-April.

♄ Vogellijm, V. album

Deze plant heeft van oudsher een groote rol gespeeld in de mythologie, van Grieken en Romeinen zoowel als van Germanen: zij was waarschijnlijk de tooverroede van Persephone, waardoor de poorten der onderwereld zich openden (Vergilius' Aeneis); zij leverde de pijl, waarmee Baldur, de lieveling aller goden, door zijn blinden broeder Hödur gedood werd. In den aanvang van het jaar sneed, bij de oude Galliërs, een Druïde (priester) met gouden sikkel de heilige plant van den heiligen eik af, waarna ze op een wit laken werd opgevangen. Een overblijfsel van deze goddelijke vereering is nog heden ten dage het gebruik der plant bij het kerstfeest. Uit de schors wordt lijm bereid om vogels te vangen met de afschuwelijke lijmstokjes.