Een nieuw Nederlandsch verzen- en liedeboek(ca. 1860-1870)–Jan Pieter Heije– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 8] [p. 8] Des morgens vroeg. Des morgens vroeg, voor dauw en dag, Dan is het goed om op te staan! Geloof me, Steêman! als je 't zag, Daar zou je hart van opengaan. Wel leît er nog een mist op 't gras; Maar als het zonnetje dan komt, Dan blinkt het als een spiegelglas. Wel, man! je staat er van verstomd! Dan vliegt de leeuwrik af en ân En kwinkeleert zoo bijster mooi, Als hij het in de stad niet kan, Al zat hij in een gouden kooi. Dan kruipt en krielt het ginds en hier; Dan loeit en stoeit het lieve vee; Dan zingt en springt van louter tier Al wat er leeft op iedre steê. En blômmen, vrind! je heele stad Was - of 't een bruid waar' - opgedrild, Wanneer je maar de helleft hadt Van die hier groeijen in het wild. [pagina 9] [p. 9] En knapen, forsch en siksch ter hand, En meiden, frisch als melk en bloed, De mooiste kijnders van het land Die geven jou een' morgengroet. En Geerte, met haar blanke juk En kopren emmers, lacht je toe - Al heît ze 't ook met melken druk - Bij 't streelen van heur liefste koe. Geloof me, Heerschap! kom reis vroeg, Als 't zomer wordt, op 't groene veld: - Je slaapt toch 's winters lang genoeg - Ik wed, je staat er van versteld! Voor mij, 'k ben nooit zoo frisch in 't werk, En 'k bid nooit vromer mijn gebed, Zelfs niet op Zondag in de kerk, Waar 'k mij tot bidden nederzet. - Ja, 's morgens vroeg, voor dauw en dag, Dan is het goed om op te staan! Geloof me, Steêman! als je 't zag, Daar zou je hart van opengaan. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij