Al de volksdichten. Deel 2

[p. 150]

Van komen en gaan.

Er weten zoo véel' van komen,
Er weten zoo weinig' van gaan;
Och, Scheiden, och, bitter Scheiden,
Wat kost gij zoo menig'ên traan;
Wat hebt gij zoo menig'ên harte

Véel smarte

Gedaan!

Bedenk het in leed en luste,
Dat gij er éens scheiden van zult;
Van àl wat uw oog bekoorde,
Van àl wat uw harte vervult;
En 't léer' u: 'Hoû maat in verblijden...

In lijden

Geduld!'

En kwam u het bitter Scheiden
Reeds dikmaals op zuchten te staan,
En kostte u de liefde of de vriendschap,
Bij 't vlieden, reeds menig'ên traan -
Ai! denk dan, bij 't kómen, wat meerder

En eérder....

Om 't gáan!