Al de volksdichten. Deel 2

[p. 61]

Regenboog.

Wie er schreijen moge of zuchten,

Heffe in 't leed den blik omhóog;

Tusschen dreigende onweêrsluchten

Blinkt de heldre Regenboog;

Waar' die stralenkrans verschenen,

Zoo de storm niet had gewoed?...

Regendruppels, zonnegloed,

Innig moet gij u veréenen,

Eer ons oog dien glans begroet.

Buigt uw hart dan onder 't lijden,

Heeft de smart uw oog bezwaard,

Denk: 'geen vrede zonder strijden,

En geen Hemel zonder Aard'!'

Regendruppels... zonneglansen...

Smelten in dien vredeboog: -

Droeven! heft den blik omhóog;

Tot de zon van reiner transen

In uw tranen spieglen moog'!