Al de volksdichten. Deel 2

[p. 36]

Vleuglen.

Een lied... een lied, uw leven lang!..

Och mogt gij 't weten, lieve vrinden,

Dat - zij uw harte blij of bang,

Gij hóoger lust noch rust kunt vinden,

Dan in gezang!

Van wàt er aâmt in veld en vloed

Heeft niets een schooner, zaâlger leven

Dan 't vôglijn, dat met frisschen moed,

In duizend liedren, onder 't zweven,

De schepping groet.

Of zoo het diertje u vrolijk schijn',

Omdat het Vleuglen heeft ontvangen...

Gij vliegt zoo goed als 't vogelijn!

Laât' maar de dankbaar-blijde zangen

Uw vleuglen zijn.