Al de volksdichten. Deel 2

[p. 13]

Vraag en antwoord.

1.

'Roosje-lief, wat staat ge frisch!

Altijd even rijk van kleuren,
Altijd even zoet van geuren,

Dat het waarlijk wonder is;

Zeg! wat doet ge, rozelijn,

Om altijd zoo mooi te zijn?'

2.

- Meisje-lief! bij 't uchtendblaauw

Open ik met spoed mijn knoppen,
En ik wasch mij met de droppen

Van den frisschen morgendauw;

En ik drink een teug of wat

Van dat lekkre hemelnat.

3.

- Schijnt de zon met stèrker' glans,

'k Duik dan neder in mijn bladen,
Of het felle licht mogt scháden

Aan mijn teêre' bloemenkrans;

Maar, - 't zij mooi of buijig weêr

'k Sprei mijn Geuren evenzeer!

[p. 14]

 

4.

 

 

 

- Doch! zoodra het zonnelicht

 

's Avonds neêrdaalt aan de kimmen

 

En ik 't láatste rood zie glimmen...

 

Sluit ik gaauw mijn knoppen digt:

 

Want ik weet, dat Roos en Maagd

 

De Avondlucht niet goed verdraagt.

 

 

 

4.

 

 

 

- Ziedaar 't antwoord, meisje-maat!

 

Op uw vragen van daareven;

 

'k Heb beschreven, naar het leven,

 

Wat ik doe en wat ik laat:

 

Zoo gij éven mooi wilt zijn...

 

Doe, als ik, lief maagdelijn! -