Al de volksdichten. Deel 1

[p. 262]

De lansknecht.

1.

Drie dobbelsteenen en een kaart,
Dat is in Vreê ons wapenbord;
In Oorlog is het lans en zwaard,
Éen lang en scherp, een scherp en kort:
Genaê in 't spel noch in den slag,
Dat is het, wat de Lansknecht mag.

2.

Een boordevol met Rijnschen wijn,
Dat is het, wat in Vreê ons lust;
In Oorlog mag het water zijn,
Mits men in 's vijands tenten rust':
Maar wijn in vreê en in den slag,
Dat is het, wat de Lansknecht mag.

3.

Een deern, die dartel kussen kan,
Dat is in Vreê de beste buit;
In Oorlog zij 't een Hengstenspan
Met goud en zilver opgetuit:
Goê vangst in vreê en in den slag,
Dat is het, wat de Lansknecht mag.

[p. 263]

 

4.

 

 

 

Maar wat hij niet in vreê begeert

 

Dat is: te sterven op zijn bed!

 

De dood, dien hij het liefst braveert,

 

Roep' in het schettren der trompet!

 

Hij val op 't Veld en in den Slag:

 

Dat is het, wat de Lansknecht mag!