Al de volksdichten. Deel 1

(1865)–Jan Pieter Heije– rechtenstatus



[pagina 226]
Vergelding. Gij trapte' jong op Moeders schoot, Nu trapt ge haar op 't harte! Boos kind!... haar liefde en trouw was groot, Maar grooter is haar smarte. o! Zéker, zij had diep getreurd, Had zij u jong verloren; Maar leed, dat zóó de ziel verscheurt, Dat waar' haar niet beschoren! Nog zijt gij jong!... Eens komt de tijd Van liefde en echt-vereenen; Dan: als gij Zelve Moeder zijt, En zalig in uw kleenen, Dan geven: zoo spreekt God, de Heer: - Die vreeslijke oudersmarte Uw kindren duizendvoud u weêr... En trappen U op 't harte!