Al de volksdichten. Deel 1

[p. 194]

Meidag.

't Bloeit van buiten, 't bloeit van binnen,

Liefste! nu dees lieve dag,

Willig tot een nieuw beminnen,

In een nieuw klein huisje ons zag;

Nu er, met der lente bloesem,

Rijk in vormen, frisch van kleur,

In ons hofje - in onzen boezem

Frissche rijkdom is van geur.

Wie zich rustig kan beperken

In den engsten, trouwsten kring,

Hij weet zeker, wàt zijn werken

Dáár als kostlijk loon ontving;

Woel' dan rond, in weelde of smarte,

Wie naar ruimer ruimte vroeg...

Kleine hofje, 't kleine harte

Geeft ons pligt en heil genoeg.