Al de volksdichten. Deel 1

[p. 128]

De kroeg.

Al in de Plantagîe daar is er een kroeg

Wel onder de groene boomen,

Daar drinken ze laat en daar drinken ze vroeg,
Daar drinken ze nooit haast jenever genoeg; -

Mijn Lief zeît: ik mag er niet komen.

Ik ben er te voren zoo dikwijls gegaan

Bij zonneschijn en bij regen;

Ik dronk er bij zitten, ik dronk er bij staan,
Ik kwam er wel somtijds wat buisjes van daan...

Mijn Lief zeît: ze kan er niet tegen.

Ze heeft mij een' zoen van haar mondje verzeît

(Haar wangetjes raakten aan 't kleuren)

'Maar - mits je me niet in dat kroegje weêr leît!’
Waarachtig, je kunt er op ân, lieve meid!

Nu zal het mij nóóit weêr gebeuren.