Al de volksdichten. Deel 1

[p. 97]

II.




Van vrijen en trouwen.

[p. 99]

[Een knappe meid, een rappe maat]

* * *

1.

Een knappe meid, een rappe maat,
Ik zie ze met een regte vreugd

(Wanneer 't maar gaat

In eer en deugd)

Wat vrijen in hun zoete jeugd!

2.

Dàt is de ware lentetijd
Voor 't eerlijk, onbedorven paar,

Wanneer 't elkaâr

Uit liefde vrijt,

En trouwen kan nog binnen 't jaar:

3.

En als, hun zeegnend, de' ouden liên,
Op nieuws van liefde 't harte brandt:

Waar elk zijn pand

Zoo hand in hand

En hart aan hart vereend mag zien! -

[p. 100]

 

4.

 

 

 

Bemint elkander dan gerust,

 

Gij knappe meid, gij rappe maat!

 

Maar als ge in lust

 

Elkander kust,

 

Weet, dat Gods oog u gadeslaat.

 

 

 

5.

 

 

 

Bezorgt dus 't nette boêltje maar:

 

En hebt ge, voor een' kwaden dag,

 

Een' spaarpot klaar...

 

Denkt dan: het mag!

 

En treedt getroost voor 't echtaltaar.

 

 

 

6.

 

 

 

Gelooft me: als zóó uw vrijen is,

 

En 't huwlijk dááraan blijft gelijk,

 

Dan zijt ge rijk...

 

En ziet gewis

 

Gods Englen aan uw' bruiloftsdisch.