Al de volksdichten. Deel 1

[p. 30]

Een schutter.

Patroontasch, sabel en geweer,

Dat maakt nog geen Soldaat:

Een hart vol moed, een hart vol eer
Daar komt het eigenlijk op neêr,

Mijn brave kameraad!

Een helder oog, een rappe hand,

Een onverschrokken zin,

Een ziel die voor de Vrijheid brandt
En liefde tot het Vaderland: -

Daar, Jongens! zit het in.

Onthoû het, snorbaard-korporaal!

Als gij te drillen staat: -

Al dôft zijn koper en zijn staal,
Al is zijn leêrgoed ook wat vaal...

Zóó'n Schutter, is Soldaat!