Al de kinderliederen

[p. 105]

Des avonds laat.

Des avonds laat, des avonds laat,
Dan komt mijn Vader, loof en moê,
En dikwijls straat en grachten ver,
Van 't werk af naar ons huisje toe;
Dan sta ik voor ons kleine raam
Te hunkren of ik hem bespeur',
En als hij dan den hoek omslaat,
Dan loop ik haastig naar de deur.

Des avonds laat, des avonds laat,
Als Moeder koffij heeft gezet,
Schuif ik mijn Vaders leuningstoel
In 't hoekje tusschen haard en bed;
Ik zet zijn sloffen op de plaat
En dan, voorzigtig opgepast,
Krijg ik mijn Vaders lange pijp
En zijn' tabakspot van de kast.

[p. 106]

 

Des avonds laat, des avonds laat,

 

Als zoo mijn Vader huiswaarts keert,

 

Dan geeft hij mij een lekkren zoen

 

En vraagt: ‘Wel, heb-je braaf geleerd?’

 

Dan val ik Vader om zijn' hals

 

En zeg: ‘Ik heb mijn best gedaan,

 

Omdat ik gaauw zoo knap woû zijn,

 

Om flink voor u naar werk te gaan!’