Al de kinderliederen

[p. 73]

Niet plukken.

Blaauwbloempje, bloeijend aan den vliet,
Ik meen, gij heet

Vergeet

Mij niet!

Als 'k wist dat ik U plukken dorst,
Ik zou u steken op mijn borst;

Dan zag ik

Den heelen dag uw kleurenpracht!
En 'k droomde er van den heelen nacht;
Zeg, bloempjen - blaauw! zeg... mag ik?

‘Lief meisje! zoo ge 't heel graag deedt,

Pluk voor plêzier

Mij hier -

Doch weet,

Als ge mij vaststeekt op uw borst,
Dan sterf ik dáár van hitte en dorst!...

Zal 'k bloeijen

Bij 't felle stralen van de zon,
Dan moet het water van de bron
Mijn worteltjes besproeijen!’

[p. 74]

 

‘Laat mij dus hier, bij 't frissche nat!...

 

Maar wacht, mijn kind!

 

Ik vind

 

Nog wat!

 

Graaf, om mijn worteltjes, een kluit

 

Met aarde, heel voorzigtig, uit,

 

En zet mij,

 

Begoten, op een koele plek

 

In 't vensterbank van uw vertrek,

 

Dan leef 'k nog lang - wat wedt gij?’

 

 

 

Het meisje groef met zachte hand

 

De wortels uit

 

Van 't kruid

 

Der plant,

 

En liep naar huis, en zette haar

 

In een regt beeldig vaasje daar

 

Op 't plankje,

 

Aan 't kleine raam - en week op week

 

Bloeit daar 't Vergeet-mij-niet der beek

 

En fluistert daaglijks: ‘'k Dank je!’