Vuur en wind (onder ps. Muus Jacobse)

[p. 66]

Advent 1944

God, kom nu af, daal neer
van boven lucht en wolk
en leid de voeten weer
van een rondzwervend volk,

verder van U dan ooit
verdwaald in een woestijn,
verder van U dan ooit
hongerend voortgeschooid,

vechtend om iedere hap
als honden om een been,
iedere hap een trap,
ieder voor zich alleen,

doof voor de mond die kermt,
blind voor de wond die bloedt,
zeggend: ga heen, word warm,
zoek die u voedt en hoedt...

Daal neer dan Hemels Brood!
Word ons nu allen gemeen!
Red ons van hongersnood
en zend geen ledig heen!

Kwamen ooit van zó ver
naakten en armen als wij?
Waart Gij ons ooit zó ver?
Komt Gij ons tóch nabij?