Vader vertelt
(1974)–Heere Heeresma–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 176]
| |
regelmatige tijd en wijze op de hoogte zal gaan houden van al die veelkleurige, meeslepende en vaak zo saaie zaken uit de kringen van kunst, cultuur en internationale spionage; het laatste gezien mijn belangstelling voor wat wel wordt genoemd de Detektief; het misse kind onder de boeken met zijn gigantische oplagen. Mijn adagium bij het beoordelen van e.e.a. zal van een verkwikkende eenvoud zijn. Vrouwen en kinderen eerst, daarna uitsluitend nog gevolgd door vrienden en relaties. Het valt dan ook te voorspellen dat ik, nu mijn werkzaamheden in HP zijn gestart, in de kortste keren dik in de kennissen zal zitten - waarin ik mij zeer verheug - want alleen is maar alleen en het bestaan van een schrijver is toch al eenzaam; wat u na kunt lezen in mijn zojuist verschenen bundel Zwaarmoedige verhalen voor bij de centrale verwarming waarmee u meteen een prima voorbeeld hebt van gratis public relations waarop zovelen uit zijn. De volgende code zal dan ook door mij gevolgd worden:
één ster = ben opgebeld. twee ** = werd aangesproken. drie *** = er is mij geld geboden én betaald.
Niet gecodeerde berichten tenslotte heb ik door eigen vrije nieuwsgaring. Verder zal het niet verborgen kunnen blijven dat ik de visie van W.L. Brugsma en de club van Rome deel wat betreft het naderend eind van deze samenleving door overbevolking, gebrek aan grondstoffen en zo. Alleen, de somberheid van dit vooruitzicht wordt nauwelijks door mij gedeeld. Integendeel, het kan mij niet te vlug gaan opdat zal geschieden wat eens werd genoteerd. Het Woord is immers allerminst krachteloos al boet het snel aan populariteit in en neemt de kennis der Schriften verbazend vlug af - wat overigens even- | |
[pagina 177]
| |
zeer is voorzegd zodat er geen reden is voor benauwenis of zelfs maar onlust. Deze zaken komen niet aan bod in het **boek van D.A. Kooiman ‘Een Romance’. Een dik boek. Een zwaar boek. Een puik boek waarover onze kritici voorlopig nog niet uitgesproken zijn. Kortom, een boek van veertienvijfennegentig. De sores van Kooiman alleen is dat hij de titels van zijn boeken laat vastleggen in het weekblad voor de boekhandel met alle gevolgen van dien. Geregeld treffen we Kooimans titels eerder bij anderen aan. Laatst nog als ondertitel van die vederlichte libelle-achtige roman van Hugo Claus waarvan de titel-zelf mij momenteel is ontschoten. Het is dan ook niet zo verbazingwekkend dat beide schrijvers op het gebied van romances elkaar nauwelijks nog iets te vertellen hebben... Bij de uitgevers is dat wel anders. De inventiviteit van Thomas Rap - de uitgever die zoveel aanzichten door zijn fonds doet - is de meeste andere handelaren in bedrukt papier vreemd. In die wereld is het vaak puur jatwerk wat de klok slaat. Zo kwam Rap op het spoor van het tekenwerk van Beatrix Potter. Hij schreef de Engelse uitgever die de rechten had maar deze lamentabele e.e.g.-lidmaat wist niets anders te doen dan Raps brief te fotocopiëren en deze naar zijn Hollandse vertegenwoordiger, de uitgever Ploegsma te sturen. En ja hoor, waarmee opent Ploegsma zijn zomeraanbieding? Met een mapje prentbriefkaarten van Beatrix Potter. Zij die deze gang van zaken een gruwel is weten dan ook wat hun te doen staat; zij schaffen zich uitsluitend de door Rap uitgebrachte aanzichten van Peter Vos en Rie Cramer aan. Overigens wil ik niet de naam hebben te willen stoken. Daarom nog wat blij's over *** de films The family en Zij droeg die nacht | |
[pagina 178]
| |
een paars korset, resp. onder de bekwame leiding van de zanger Lodewijk de Boer en de gevoelige onzekere Frans Weisz tot stand komende Parkfilm nv-filmprodukties waar Rob du Mee met zo ontzettend veel geld in zit. Het ware te wensen dat het geschreeuw van de familie en dat andere brokkelige ouwe kaasprodukt dat zowat uitsluitend op de schouders van Rijk de Gooyer naar de première moet worden gedragen het nodige succes heeft want anders is er weer iemand failliet... als u begrijpt wat ik bedoel!!! Enfin, ik zie u.
Haagse Post, 8.9.'73. |
|