Den Autheur tot den Lezer, oft zangher.
BEminde Lezer oft Zāgher, en vvild u niet quetsen an de Synalephe, dat is die e, vvelcke niet gepronunchiert en vvord alsser een vocale naer volgt: ghelijck by exemple in den tvveeden Psalme:
Onderwin den de haer een verloren pijne.
Dit en mueghdy maer voor xj. syllaben langh achten: vvant die e, an d'hende van dvvoord onderwindende en is niet mede ghetelt, om dat zy haren soon verliest deur de naervolghen̄ vocale a, vvant de h en belett de vocale niet. Ende ic hadde lieuer al om de e laeten staen, mids datse al om behoort te staene in zulcker voughe, hadde ic die niet somtijts ghevveert, om de ghene die dese maniere noch niet ghevvone en zijn: Hoe vvel nochtans zulcx med ons ghemeene uutspreken ouer comt, alzoo oock med d'oude ghebruuck der Griecken, ende andere. Van de vvelcke ick ooc gheleert hebbe die vercortijnghe van vvoorden, als stellende qua' voor quade, oock van tvvee vvoorden een te maken, een lettre in den middel uutnemende, als d'heere voor de heere: vvaer op ick een apostrophe ghestelt hebbe, om te tooghen datter niet by versvvijmtheit oft on vvetentheit achter ghelaten en is: maer uut de vryheit die de Poëten toebehoort. Alzoo ooc indien ghy yet anders ghemoett dat u ten eersten niet vvel in d'oore en clijnct, bedijnct eer ghijt berespt voorsichtelick oftet niet beter en zoude moghen verstaē zijn, dant u te vooren comt, op dat ghy u zeluē niet te cort en doed, med te berispen dat in hem zeluen te verontschuldighē is. Voorts dese eenvaudicheit hier in bevvarende, zoo verbetert vry desen mijnē aerbeit, indien ghy meerder gauen van den Heere ontfangē hebt, dē vvelckē zy met u, en̄ met ons allē.