Psalmen Davids na d'Ebreeusche waerheit
(1565)–Lucas de Heere–
Auteursrechtvrij
[pagina 75]
| |
 GHelijc men hoort den Hert zeer tierē Naer
de verschz des waters zoet, Zo haect en schreit
in dier manierē Mijn ziele naer dy Heere goed.
Mijn herte dat dorst lanx õ meer Naer dy leuē
dich God en Heer, Als ic dijnck', wanneer zal
ic muegē Gods anschijn ziē tot mijn verhuegē?
Dach ende nacht hebben mijn tranen
My onderhauwen als het brood
Als ic hoorde dit my vermanen
| |
[pagina 76]
| |
VVaer is dijn God en Heere groot?
Mijn hert smalt in my als ic docht
Dat ic med den hoop te gaen' plocht
Naer Gods woonste med blijden gheeste
Med lof en sangh haudende feeste.
Maer waerom queldy u hier neuen
Mijn ziel' ontrust, in God betraut?
VVant hy zal my noch oorzaeck' gheuen
Om hem te louen menichfaut:
VVanneer hy my behauwen zal
Deur zijn anschauwen ouer al,
Nochtans eyst thert' deur zulc beweghen
In my beroert ende versleghen.
Ghedijnckende om de weldaed crachtich
Die ghy deedt int land der Iordaen,
En van Mizar den bergh cleenachtich
Tot Hermonem zeer hoogh ghestaen,
Hoe dat d'een diepte d'ander riep
Deur swaters gheluut dat daer liep
Doen u baeren en sluusen vloedigh,
Ouer mijn hooft dreuen zeer spoedigh.
God heeft my zijn goedheit en dueghden
Sdaeghs claer betoont ende belast
Dies sijngh ic hem snachts lied met vruechden
Den God mijns leuens bid ic vast:
| |
[pagina 77]
| |
Ic zeg' tot hem mijnen rotssteen
VVaerom vergheett ghy my alleen?
Hoe langh' zat ic in dezer vauwen
Treurigh gaen deur sviands benauwen?
Mijn nijders gheuen my doodwonde
Als zulcker een my blaemt en vraeght,
VVaer is dyn God ten desen stonde?
Maer mijn ziel' hoe zijdi versaeght
Ontrust in my? betraut God toch
VVant ic zal hem belijden noch
De welvaert mijns aensichts te zijne
Ende ooc mijn God t'allen termijne.
|
|