|
| |
| |
| |
Het Vonnis
Tusschen Rechters, Ia, ende Neen,
Over
Egheenen, Niemandt, Niet, ende Iemandt.
AL datmen siet gheschien op merckten, en in straten,
Al datter wordt ghedaen by alderhande staten,
Al dat de Rechters wijs wtspreken t'aller uer',
Wordt wtgherecht door my, en door mijn naest ghebuer.
Ick, knickende met 't hooft, waer dat ick gae oft stae,
Seggh' met ghebooghen neck altijdt, soo is 't, Ia Ia.
Men hoort alom van Ia, in steden, dorpen, weghen,
Waer dat ghy henen gaet, den Ia die comt u teghen.
In winckels, Herberghen, in Barbiers-huysen me,
In Kercken heeft den Ia oock van ghelijck sijn ste.
In Cabaretten, op visch-merckten, in vlees-huysen
Hoortmen alom den Ia, noit spreeckt hy van verhuysen.
Ick, schuddende mijn hooft, wat dat my wordt gheseydt,
Oft wat men my voor-brenght, 't wordt van my wederleyt.
Neen heet' ick, van den Ia, groot vyandt, en ghesel.
Wy'n worden noit van een ghescheyden, euenwel
En sijn wy nimmer eens. Altijdt twist ende strijden
Onder een voerende, en connen gheensins lijden
D'een d'anders ouerhandt. Twee ander woorden gheen'
En vreest de wereldt meer, dan sy doet Ia, en Neen.
Van het onseker recht wy alle twijfel slissen,
En alle knoopen vast van tweedracht wy verclissen.
Wy kijuen teghen een op stoelen, en in scholen,
Wy maecken twist en strijdt, in't open en verholen.
Wilt ghy ons' oorloogh' sien, en hebt ghy lust daer na,
Knickt maer eens met u hooft, oft seght alleenlijck, Ia:
Gheenen, Niemandt, en Niet, sullen den twist vercleyren,
En Iemandt teghen hun sal cloeck sijn saeck verweyren.
| |
| |
Oft hier oock iemandt waer', die 't iocken sou mishaghen,
En der Poëten clucht niet wel en con verdraghen,
Door 'tschudden van sijn hooft en gheu' maer eens 't bediedt,
Soo sullen haere saeck Niemandt segghen, en Niet;
Want Niemandt heeft u hier om Niet te sien ghebeden.
Sijt ghy wijs, gaet naer huys, want Niet sult ghy hier heden
Aenschouwen, Gheenen sal verclaeren sijn voorstel.
Gelooft ghy 'tniet? Ick sweyr', Niemant speelt hier sijn spel.
| |
Scena 2.
NIet om een cleyne saeck en is al dit gheraes,
Rechters, noch desen twist; niet om een visevaes:
Maer hier is Iemandt siet, onbeschaemt en mispresen
Die' om dat hy Iemandt is, meynt al wat groots te wesen,
En Gheenen acht te sijn by sijnen naem ghelijck.
Is 't dat ghy Gheenen sijt, doe'ck Gheenen onghelijck.
Ommers, of'ck Geenen ben, acht ghy my dan voor Geenen?
Acht' ick u die ghy seght, wat quaedt, oft wat vercleenen?
Dat ghy my Gheenen meynt te wesen, daer ick meer
Iemandt dan Gheenen ben; des neemt ghy my mijn eer'.
Seght dan wie dat ghy sijt, Gheenen? Niemandt? oft Niet?
Noch Niemandt, noch oock Niet en ben ick: maer ick hiet
En heet' noch Gheenen. Ick ben broeder vanden Niemandt,
Niet is mijns broeders soon, verstaet ghy dat wel, Iemandt?
Nu vatt' ick eerst den stam van u vermaert gheslacht,
En wat in Gheenen oit, oft Niemandt werdt gheacht
Sie ick in u versaemt. Gheen is u achter-hooft,
Gheen is u voorhooft ook, u hooft Gheen, 'twelck berooft
Van herssenen, 'tverstandt veel min dan Gheen doet wesen;
Als soo veel Gheenen dan versaemt, niet dan op desen
Gheenen en passen iet, hoe acht gh' u dan te sijn
Grooter dan Iemandt? seght, oft Iemandt van de mijn'?
Mijn Heeren, hoort ghy wel dees stoute lasteringhen?
| |
| |
Sijt hier ghetuyghen all', wilt ons ghehoor verleenen,
'tSy van goedt oft van quaet: Ick seggh' ick heb't op Geenen.
Rechters, hy kent sijn schuldt hier selfs in 'topenbaer,
'Heb't op Geenen, seydt hy: wilt ghy de saeck meer claer?
Wilt ghy 't noch claerder? soo betuyght' ick voor u allen,
Met Niet houd' ick den spot, en Niemandt ded' ick vallen.
Hoe guyt, moet u quaey tongh' oock quetsen hem en my?
En laet ghy Niemandt dan ontschuldigh gaen voorby?
Hola, swijght stil, terstont waer Niet groot leedt gheschiedt.
Te wijl hy Gheenen is, ghy Niemandt, en hy Niet.
Soo'n weet ick niet wat ghy u toeschrijft buyten reden.
Hoort: Niemandt leu' gherust met sijn gheval te vreden,
En Gheenen will' iet sijn, als hy oprecht niet is,
Oft ick maeck' dat ick u all' slaende, sal ghewis
Egheenen raecken, en Niemandt mijn handen coen
Ghevoelen sal, en oock soo sal ick Niet misdoen.
Ghy sijt van uwe const' seer groote dinghen swetsende,
Hoe dat ghy alle dry ons slaen soudt, Gheenen quetsende;
Oft Niemands vyandt, oft misdoende Niet. ghy Sodt
Met uwen oorlof, sal ick dees verstanden bot,
Rechters, soo 't u ghelieft, oogh-sienlijck onderwijsen.
Hoort hier, wat naem hebt ghy, oft afcomst om te prijsen?
en ick ben Niet gheheeten.
Soo tuygh' ick dan voor Godt, dat Niemant wort gesmeten
Van my: Niet van ghelijck, en Gheenen euen seer.
En dat ick Niemandt raeck, sweyr' ick daer by noch meer.
O plompaerdt, nu sal ick u wel te degh' doen slaen,
En Niemandt sal nochtans sijn handt daer steken aen.
Op! seght my, wie dat u met dese sweep soo nopt?
Hoe comt het dan dat ghy dus schreeuwt en roept,
| |
| |
Is 't dat u Niemandt slaet? Goey lien wilt dit aenschouwen.
Hoe seer hy roept, en oock hoe seer men my siet louwen,
Van Niemandt hy nochtans met stocken wordt gheslaghen.
Gheenen kemt u de huyt, wat hebt ghy dan te claghen?
En Geenen nijpt u vleesch, waer toe al dit ghetier?
'k Verwonder my, hoe dat Iemandt soo sot is hier,
Die als hy Niet ghevoelt, roept nochtans als den dullen.
Van slaen; noch smyten wy niet vonnissen en sullen,
Maer wel van u ghekijf, en lasteringh in spraeck.
Ia, seght hier voordt terstondt u eerst beghonnen saeck.
Waer van de Rechters doen beclach, is Niet misdaen,
Want Gheenen Iemandt smeet, en Niemant trock 't hem aen.
Hier 's Iemandt onbeschaemt, Iemandt veracht, mispresen,
Die' om dat hy Iemandt is, meynt al wat groots te wesen,
Daer Niemandt Iemandt gaet in alle dingh te bouen,
En Niemandt gansch volmaeckt in all's is waerdt op louen.
Niemandt t'seffens in all' des werelds hoecken sweeft,
Niemandt een gulden huys bouen de Hemels heeft.
In 'tmidden vande zee bouwt Niemandt eenen toren,
Niemandt is Coningh, Paus, en Keyser t'saem vercoren.
Iemandt? waat 's Iemandt doch? Iemandt, plomp, oneel, bot,
De Verckens hoeden moet. Iemandt bewoont het cot,
Oft Kercker vanden Turck en eer een maendt omgaet
Iemandt gheraeybraeckt wordt. Altijdt is Iemandt quaedt,
En Iemandt altijdt sot, en Iemandt creupel, blindt,
En stom, en manck, en doof. Altijdt men Iemandt vindt
Sonder handt, sonder neus', sonder oor, sonder voet:
Denckt dan wat Iemandt voor een monster wesen moet.
Hola, wilt spottende gheen lasteringhen segghen;
En dit is oock al waer, noch Niemandt can 'tweerlegghen.
Niemandt allendigher dan eenen wreckaerdt leeft.
Niemandt heeft min verstandt dan eenen osch en heeft.
Niemandt sijn seluen quaedt; stommer dan eenen visch.
Niemandt dan eenen Mol, oft vliermuys blinder is.
| |
| |
Niemandt de voeten heeft veel cleynder dan een sier,
En Niemandt heeft den hals lanck dusendt mijlen schier,
En Niemands ooghen sijn soo gloeyigh als een kol';
En Niemands neus' gheraeckt den Antarcticschen Pol'.
Niemandt heeft eenen bult als berghen van dees landen.
Grooter dan Torens oock heeft Niemandt sijne tanden.
Ouer 'tgansch Vranckerijck reyckt Niemant met sijn handt,
En Niemands mondt beslaet het gansche Nederlandt.
Meynt hy dat Gheenen oock met Niemandt is ghelijck?
Gheenen can doen al't ghen' dat m'acht onmoghelijck.
Gheenen maeckt eenen bergh sonder heuvel, en dal.
Gheenen niet sitten, en oock t'samen sitten sal.
Gheenen can suypen, en oock t'samen blasen me.
Gheenen met eenen teugh inslorpt de gansche zee.
Gheenen t'eenen ontbijt eet seuen ossen op.
Gheenen can drayen oock rasser dan eenen top.
Gheenen in Poësi by Maro vergheleken.
Gheenen gaet Cicero te bouen in't welspreken,
Gheenen aenhoortmen met sulck aendacht verr' en naer,
Dat wanneer Gheenen spreeckt sy swyghen all' te gaer:
En nochtans slaept en waeckt Egheenen t'eender stondt,
En Gheenen t'samen swijght, en spreeckt met sijnen mondt.
Gheenen sijn ooghen sluyt, en siet oock t'samen mede:
Voorwaer Egheenen poft wat te seer buyten reden.
En Gheenen meynt oock watte sijn naer sijn bediedt.
Weet ghy wat Gheenen is? Gheenen is min dan niet.
Gheenen is sulcken Reus' veel cleynder dan een mier,
Gheenen vermorselder van 't stof der sonnen schier,
En Gheenen eyndelijck en woont in gheene wijcken.
Maer ghy en weet by Niet oock Niet te verghelijcken.
Costelijcker van Goudt, en claer ghesteent' is Niet.
En stercker dan herdt stael, en Djamanten Niet.
En snelder dan het licht der blixemen is Niet.
En met Godt seluer is te verghelijcken Niet.
| |
| |
Ia, t'eeren bouen Godt, en t'aenbidden is Niet.
Want crachtigher dan Godt, en machtigher is Niet.
En alom is altijdt, en t'samen nerghens Niet.
In alle dingh volmaeckt, en altijdt saligh Niet.
Hoort wederom hoe dat ghy Niet oprecht sijt Niet.
Schaedlijcker dan venijn van Colchis landt is Niet.
Quellijcker dan ghekijf van oude wijfs is Niet.
Niet plomper dan den Boer, die maer de koeyen wacht.
Niet ydelder dan selfs de ydelheydt gheacht.
Niet monstrachtigher dan Libiae woestijnen groot.
Niet schroomelijcker dan de grouwelijcke doodt.
Ghelijck ghylieden seght is 't al. Alsoo is Iemandt,
Soo Gheenen, en soo Niet, soo van ghelijck is Niemandt.
Maer ick en hebb', noch houd' gheen gramschap, noch gheen vee.
Wy blijuen beyd' hier staen, tot elcks belieften ree,
En Niet aenhoorende, en Niemandt seydt sijn saeck,
En Gheenen twist en kijft. Niemandt heeft sijne spraeck,
Daer ghy hier staet voor 't recht om vonnis met verlangen.
Voorwaer als Gheenen spreeckt, sal Gheenen recht ontfangen.
Wy hebben Iemandt hier ghehoort, en wel verstaen,
Maer Niemandt onder u trock hem de saecken aen.
Niemandt aen een dweers hout moet loopen, Niet en Geenen,
Oft daer Godt Niemandt oit iet quaeders will' verleenen.
Mijn Heeren ick ben seer van u ghedult verwondert,
Dat ghy hier siende Niet, en Gheenen wtghesondert,
Oft Niemandt sprekende, den tijdt aldus verlet.
Dan, ick bidd' u, en wilt daerom niet sijn ontset,
Want Niemandt heeft u hier om Niet te sien ghebeden,
En Gheenen heeft u oock daer toe ghedwonghen heden.
Noch seght niet dat hier oock iet quaeds is wtgherecht;
Want wat 't sy dat ghy hier ghesien te hebben seght,
Ick seggh' daer teghen, dat hier Niemandt is ghecomen,
En dat wy hebben Niet in dese plaets vernomen.
| |
| |
Des van haer ionst' en comst' bedanckt Niemandt de Heeren,
En Niemandt bidt dat sy noch naermaels wederkeeren.
Ia, soo u lieden dit sou duncken slecht te wesen,
Gaet henen naer u huys, en Niemandt sy ghepresen.
|
|
Auteursrechtvrij