1. | 't Kindt crijght sijn tanden wit de seuen eerste iaeren, | 7. |
| En door de spraeck beghint sijn meyningh' te verclaeren. | |
2. | Soo daer noch seuen-mael wordt by ghevoeght het iaer, | 14. |
| Beghint de manbaerheydt te blijcken openbaer. | |
3. | Ten derden ouderdom sietmen de dunne hayren, | 21. |
| Haer op de wanghen teer allenghskens openbaeren. | |
4. | Den vierden crachten gheeft, en tot den arbeydt swaer, | 28. |
| Het lichaem maeckt bequaem, en tot de deught eenpaer. | |
5. | Den vijfden raedt den Man in houwelijck te paeren, | 35. |
| En voor sijn kinders lief te sorghen, en te spaeren. | |
6. | Ten sesten ouderdom 'tverstandt is rijp, waer naer | 42. |
| Hy gheensins tracht te doen iet slechts; en soomen daer | |
7. 8. | Dan met den seuensten den achtsten wilt vergaeren, | 49. 56. |
| Soo is de tongh' in spraeck, 't verstandt in raedt eruaeren. | |
9. | Tot seuen-neghen-mael sijn dees bey crachtigh: maer | 63. |
| Alsdan verswackt de spraeck, en het verstandt te gaer. | |
10. | Den thienden ouderdom soo wie is ouervaeren, | 70. |
| Is nu rijp om te gaen by de begrauen schaeren. | |