Nederduytsche poëmata

[p. 77]

Ode.

Och veel te groote macht

Heeft liefde, dien tyran,
Want het en baet gheen wijcken, noch gheen vlieden,
Voor die sijn stercke cracht
Niet wederstaen en can,
Noch hert, noch sin en heeft hem weyr te bieden.

Als ick somtijds bedenck',

En door 'tbemerck my crenck',
Hoe dat hy steeckt, en brandt; in droeuer tale
Seggh' ick, o hert onvroedt,
Vertoeft niet, wat ghy doet,
Vliedt hem dat hy u noyt en achterhale.

Maer 'k en weet met wat mondt

Den vleyer my terstondt
Ontrent is, dat ick seggh', o hert ontbonden,
Waerom is't, dat ghy sijt
Ghevloden alsoo wijdt?
Grijpt hem, dat hy ontvlie tot gheender stonden.