Nederduytsche poëmata

[p. 62]

[Tweede deel]

Tot den Leser.
Sonet.

GHelijck den nieuwen tijdt den blijden hoedt verschoont
Van sijn groen-hayrigh hooft, met bloemen veelderhandigh,
Ghelijck den Somer soet van aren is recht-standigh,
Ghelijck den rijpen herft met vruchten wordt beloont,

Ghelijck den reghen-bogh' veel-verwigh hem vertoont,

Ghelijck Pactolus vloedt heeft sijnen grondt goudt-sandigh,
Ghelijck het Indien blinckt van rijck ghesteent' en brandigh
Den Hemel inden nacht sijn hooft met Sterren croont:

Soo hebb' ick dit cleyn werck met vele nieuwigheden

Gheschildert, en verciert: en is't dat dees schoonheden
Aen ieder niet alom sijn euen aenghenaem;

De bloemen, 'tgraen, 'tghewasch, den reghen-bogh', de sanden,

De peyrlen en 'tghesteent', de Sterren die claer branden,
En sijn tot ons vermaeck niet euen oock bequaem.

Deught is haers selfs loon.