Nieuwe stichtelijke liederen (2 delen)

[p. 235]

Paasch-zang.

zielverblijdend.

[p. 237]

XLIIste lied.
Paasch-zang.

Triomf! mijn jezus leeft!
Die 't al verwonnen heeft,
Waarvoor mijn' ziel moest vreezen;
Zou ik geen' danktoon slaan?
De Heer is opgestaan!
Mijn Heiland is verrezen!

De vale nacht verdween;
De morgenstond verscheen;

[p. 238]

 

Gansch Pa-les-ti-na beefde,

 

Door 't schitt'rend bliksemlicht,

 

Waarvoor de grafwacht zwichtt',

 

En mijn Verlosser leefde!

 

 

3

De zond' en al 't geweld

 

Der helmagt ligt geveld;

 

Mijn graf is nu geheiligd;

 

Al velt de dood mij neêr,

 

d'Opstanding van mijn' Heer,

 

Heeft eeuwig mij beveiligd.

 

 

4

Juich' Isrel, blij te moê,

 

Zoo dra 't van memphis roê

 

En dienst zich zag ontheven;

 

Toen 't pharo en zijn heir

 

Zag, zinkend' in het meir,

 

De jongste snikken geven.

 

[p. 239]

5

Ik zing veel blijder toon,

 

Nu Gods gekruisten Zoon

 

Heeft dood en graf verslonden;

 

'k Zie nu, in jezus bloed,

 

De zee voor mijn ge-moed,

 

Ter smoring mijner zonden.

 

 

6

God, in zijn' Zoon voldaan,

 

Heeft Hem weêr op doen staan;

 

Nu zal ik ook ver-rij-zen;

 

En mijn' Verlosser zien;

 

Hem eeuwig hulde biên;

 

Volmaakter eer bewijzen.

 

 

7

Mijn God! wat zalig feest

 

Viert nu mijn blijde geest,

 

Door heil-be-spie-ge-lin-gen!

 

Nu voel ik wat het zij:

 

[p. 240]

 

O Engel! ga voorbij

 

En doodt geen' eerstelingen!

 

 

8

Mijn Paasch-lam is geslagt,

 

En d'allerbangste nacht

 

Voor u, mijn' ziel! verdreven;

 

'k Mag nu, met vaster schreên,

 

Naar 't hemelsch Kanaan treên,

 

Om met mijn' Heer te leven.

 

 

9

Zijt G'uit uw graf getreên,

 

'k Ga naar uw' tempel heen,

 

O Heiland! U te lo-ven!

 

Ontboei mijn ziel van 't stof,

 

Voer haar met dankb'ren lof

 

En blij gejuich naar boven!