Nieuwe stichtelijke liederen (2 delen)

[p. 213]

Jezus vijfde kruiswoord.

aandoenlijk.

[p. 215]

XXXVIIIste lied.
Jezus vijfde kruiswoord.

Mij dorst! Dus riept G', o Levensbron!
Toen Gij, in 't blakend vuur der zon,
Aan 't bloedig kruis moest smachten,
Gij riept: mij dorst! - O Levensvorst!
Van wien 't heelal verkwikking moest verwachten.

Mij dorst! Heilvolle levensrank!
Den reeds voorzegden Edik-drank,
Zaagt G'U slechts toegedragen;
O Heiland! ja, 't Doodsch Golgotha,
Moest eeuwen door van uwe smart gewagen.

Mij dorst! Maar, o die dorst deed heil,
Uit liefdebeken zonder peil,
Met volle stroomen vlieten;
Om adams zaad, Geen vrucht van 't kwaad,

[p. 216]

 

Maar 't leven uit uw' dood te doen genieten!

 

 

4

Mij dorst! Hij, die door zijne kracht

 

Al 't sapvol ooit heeft voortgebragt,

 

Mogt geen verkwikking smaken:

 

O doodlijk uur! - o liefde-vuur!

 

Dat Jezus hart in zondaarsmin deed blaken!

 

 

5

Mij dorst! O bron die eeuwig vloeit,

 

Die d'afgematte ziel besproeit,

 

Met bloed uit uwe wonden!

 

Genaê, o Heer! Vergeef en weer

 

Uit ons gemoed het dorsten naar de zonden.

 

 

6

Mij dorst! - Zoo loost de ziel een' zucht,

 

Die naar U, lieve Heiland! vlugt,

 

Vermoeid en afgestreden.

 

Verkwik ons hart, In nood en smart,

 

O Zondaarsborg! die alles hebt geleden!