Nieuwe stichtelijke liederen (2 delen)

[p. 165]

Jezus voor den Joodschen raad.

eenparig met gelatenheid.

[p. 167]

XXXste LIED,
Jezus voor den Joodschen raad.

O lieve Heiland! Gij, Gij leedt;
Zoo heeft geen mensch geleden,
Daar Gij uw' mond niet open deedt,
Hoe sel Gij werdt bestreden;
O levenskracht! Wat zwarte nacht
Gij over U zaagt spreiden,
Bij 't snoodst verwijt, Bleeft G'in den strijd
Gelaten en bescheiden.

[p. 168]

2

O Heiland! ja, uw waarheidmond,

 

Bleef steeds verzoenend zwijgen,

 

Waar lasterzucht U tegenstond,

 

En naar uw bloed bleef hijgen:

 

Kajafas kon, O levenszon!

 

Uw' luister niet verdooven;

 

Geen helsche stoet Kon uw gemoed,

 

De zondaarsmin ontrooven.

 

 

3

Uw zwijgen, Heer! had meerder kracht,

 

Dan 't snood muitzuchtig tieren

 

Der priesterschaar, en al de magt

 

Dier sterke bazansstieren;

 

Gij toch stondt pal Voor onzen val,

 

En spraakt ons vrij door zwijgen,

 

Waar onze ziel, Hoe bang 't U viel,

 

Verädeming kon krijgen.

 

[p. 169]

4

Waar U kajafas priestertoon

 

Stoutmoedig dorst bezweren,

 

Spraakt Gij met kracht: ‘Ik ben Gods Zoon,

 

Wien al de Serafs eeren!’

 

Uws Vaders eer, Uw kindschap, Heer!

 

Moest ongeschonden blijven;

 

Geen helsche schicht, Kon 't Godd'lijk licht

 

Van U in 't duister drijven.

 

 

5

Kajafas mogt, verwoed, ontzind,

 

Den priestermantel scheuren,

 

God bleef uw Vader, Gij zijn kind,

 

Wat U hier mogt gebeuren,

 

Gij bleeft Gods Zoon; Noch smart, noch hoon,

 

Noch laster, spot, noch logen,

 

Noch slag, noch stoot, Noch kruis, noch dood,

 

Had op dat regt vermogen.

 

[p. 170]

6

O Heiland! bron der zaligheid!

 

Gij hebt, in 't zwoegend strijden,

 

Uws Va ers eer ten toon gespreid;

 

Gij bleeft zijn' Naam belijden,

 

Die Vadernaam, Doet ons te zaam,

 

Op 't Godd'lijk kindschap staren;

 

Dien blijden troost Voor adams kroost

 

Bleeft G in 't gerigt bewaren.

 

 

7

Wat U miskend', o Heiland! Gij

 

Moet eeuwig' eer ontvangen;

 

O Siöns Vorst! uw' heerschappij,

 

Zij 't doel van onze zangen.

 

Uw' waarheidsmin Vloeij' tot ons in;

 

Leer' ons bij last'ring zwijgen;

 

Och! doe ons hart, In vreugd of smart,

 

Naar U, o jezus! hijgen.