Nieuwe stichtelijke liederen (2 delen)

[p. 125]

Tweede kerszang.

veel vrolijk.

[p. 127]

XXIIIste lied.
Tweede kerszang.

Juich vrolijk, Christenheid!
De hemel-majesteit
Verdreef het ak'lig duister;
De bangste nacht verdween,
Daar 't licht des heils verscheen
Met meer dan Eng'lenluister.

De hemel-burgerij
Streek neêr met melodij,

[p. 128]

 

En blijde lofgezangen;

 

Die heerschaar van Gods troon,

 

Deed d'aard den hemel-toon

 

Van 't Godd'lijk koorlied vangen!

 

 

3

‘Geloofd zij God alöm!

 

In 't hoogste heiligdom;

 

Den vreê moet d'aarde dragen,

 

Nu adams nageslacht,

 

In deez' verlichten nacht,

 

Deelt in Gods welbehagen!’

 

 

4

Dus juichte 't zalig Koor,

 

De luchtgewelven door,

 

Tot in het hof der hoven,

 

Om met dit nieuwe lied

 

Hem, die 't heelal gebiedt,

 

Voor zijnen troon te loven.

 

[p. 129]

5

Heft, Christ'nen! 't Feestlied aan,

 

Laat harp en citer slaan;

 

Juicht vrolijk, Jood! en Heiden!

 

Nu houdt geen middelmuur,

 

Noch vlammend offervuur,

 

Ons van elkaêr gescheiden.

 

 

6

Nu is de zaligheid

 

Alöm ten toon gespreid,

 

Voor al de nageslachten;

 

Juich vrolijk, adams kroost!

 

Dit is de ware troost,

 

Dien Isrel bleef verwachten.

 

 

7

Juich al wat adem heeft,

 

Nu onze Koning leeft,

 

Die eeuwig zal regeren;

 

Zijn zachte heerschappij,

 

[p. 130]

 

Zal helsche dwing'landij

 

Aan zijnen voet verneêren.

 

 

8

O aller Vad'ren wensch!

 

Gij werdt om ons een mensch,

 

Opdat G'ons vrij zoudt maken,

 

Door uw genaê en kracht,

 

Van 't snoer der helsche magt,

 

Dat Gij alleen kondt slaken.

 

 

9

O Siöns Vorst en Heer!

 

Wij juichen, U ter eer',

 

In blijde feestgezangen;

 

Wil onzen dankb'ren lof,

 

Schoon nog geboeid aan 't stof,

 

In uwe gunst ontvangen.