Nieuwe stichtelijke liederen (2 delen)

[p. 119]

Eerste kerszang.

vrolijk en sprekende.

[p. 121]

XXIIste lied.
Eerste kerszang.

Deed augustus 't volk vergaêren,
Hij doorgrondde 't Godsplan niet;
't Heilgeheim moest zich verklaren,
Onder 't woord van zijn gebied;
Niemand dacht aan achterblijven,
Caesars woord werd trouw volbragt;
Maar wie had, bij dit beschrijven,
Zulk een heilig kind verwacht?

[p. 122]

2

Hij, door wien de vorsten leven,

 

Heerschend' zitten op hunn' troon;

 

Moest zich meê op reis begeven,

 

Ongekend als davids Zoon;

 

Onder 't maagd'lijk hart gedragen,

 

Reisde Hij naar Bethl'em heen;

 

Daar het licht des heils moest dagen,

 

't Welk reeds aan de kimmen scheen.

 

 

3

Juicht nu vrolijk, Ongetroosten!

 

't Blij orakelwoord heeft kracht;

 

Juicht: ‘de heilster gloord' in 't oosten,

 

‘Jezus is aan 't licht gebragt!’

 

Hij, op wien al d'Eng'len staren,

 

d'Albeheerscher vol genaê,

 

Deed zich door zijn' Moeder baren,

 

In een' Karavansera.

 

[p. 123]

4

Juicht nu vrolijk, Reisgezellen!

 

Neen; 't was u nog duisternis;

 

Herders moesten u vertellen,

 

Dat dit Kind de Schilo is;

 

Herders moesten u doen hooren:

 

‘In het veld van Efrata,

 

Juicht men: jezus is geboren,

 

In een' Karavansera!’

 

 

5

Juicht nu vrolijk, Sionieten!

 

Ziet dit Kind, uw' Heiland, aan;

 

Laat geen' bangen traan meer vlieten,

 

't Licht des heils is opgegaan:

 

Wat de hofslang heeft verdreven,

 

Zal dit heilig Vrouwezaad,

 

U genadig wedergeven,

 

Naar Gods eeuw'gen vrederaad.

 

[p. 124]

6

Dankb're tranen mogen stroomen,

 

Tranen van het reinst gevoel;

 

Daar G', o jezus! zijt gekomen,

 

Met een zondaarslievend doel;

 

Och! doe ons uw doel beseffen,

 

En U, in uw' ned'righeid,

 

Als den God des heils verheffen,

 

Die ons naar den hemel leidt.

 

 

7

Was een stal uw' eerste woning,

 

Bij uw' komst in 't vleesch op aard',

 

Gij toch bleeft, o Hemelkoning!

 

Aller Eng'len lofzang waard'.

 

Leer ons ook uw' lof te zingen,

 

Daar G'ons nu ten broeder zijt;

 

Maak ons, als de hemellingen,

 

Heer! met uwe komst verblijd.