Nieuwe stichtelijke liederen (2 delen)

[p. 107]

Jezus de ware middelaar.

levendig.

[p. 109]

XXste lied.
Jezus de ware middelaar.

Ik heb nu voor mijn' zonden,
Mijn' schuld, zoo eind'loos groot,
Een' Middelaar gevonden,
Een' rein' natuurgenoot;
Die, vrij van overtreden,
In ligchaam en in ziel,
Heeft voor mijn' schuld geleden,
Daar ik in adam viel.

[p. 110]

2

Een mensch, die God was tevens,

 

Moest mij ten Midd'laar zijn;

 

Die mij, op 't pad zijns levens,

 

Door lijden, smart en pijn,

 

Door zijn verzoenend sterven,

 

Met kracht en majesteit,

 

De vrijspraak kon verwerven,

 

Mij schonk de zaligheid.

 

 

3

Die Midd'laar, mij geschonken,

 

Is jezus, God en Heer;

 

Voor mij aan 't kruis geklonken,

 

Voldeed Hij aan Gods eer.

 

Dien Midd'laar der verzoening,

 

Gaf God aan adams kroost,

 

Tot wijsheid en voldoening,

 

Tot heiligheid en troost!

 

[p. 111]

4

Nu mag ik juichend' danken!

 

Door jezus reine leer

 

In d'Evangelieklanken,

 

Vind ik 't verloorne weêr;

 

Nu kan ik 't woord verklaren:

 

Hoe eenmaal 't vrouwe-zaad,

 

Den zielen-vreê zou baren,

 

Naar Gods alwijzen raad.

 

 

5

Nu zie ik, door de vonken

 

Van arons offer-vlam,

 

Den Midd'laar, mij geschonken

 

In 't Godverzoenend Lam.

 

Nu zie ik reinheid blinken

 

Voor mijn bevlekt gemoed,

 

En al mijn' doemschuld zinken

 

In jezus Midd'laars-bloed.

 

[p. 112]

6

Ik wil voor U dan leven,

 

O dierb're Middelaar!

 

Daar Gij U hebt gegeven,

 

Voor mij, op 't Zoen-altaar;

 

Ik wil uw' liefde roemen,

 

Verheffend' uw genaê;

 

U mijn' Verlosser noemen;

 

U danken waar ik ga!

 

 

7

Blijf, Heer! mijn' ziel bewaken,

 

Opdat zij nooit vergeet'

 

Dat Gij haar vrij woudt maken,

 

Van al haar zonde - leed;

 

Opdat Gij moogt ontvangen,

 

Voor uw' geleden smart,

 

In dankb're lofgezangen,

 

De liefde van mijn hart!