Nieuwe stichtelijke liederen (2 delen)

[p. 101]

Troost voor eene vermoeide ziel.

ernstig.

[p. 103]

XIXde lied.
Troost voor eene vermoeide ziel.

Naar Matth. 11. vs. 28-30.

Voelt g'u, mijn' ziel! met schuld beladen;
Drukt u de last der zonde neêr;
Zoudt gij bezwijken op uw' paden?
Daar is een' rustplaats bij uw' Heer.
't Is jezus lust, De zachtste rust,
Aan u te geven;
Volg gij Hem na, Op Golgotha,
Vindt gij het pad naar 't rustvol leven.

[p. 104]

2

Vermoeide ziel! zoudt gij bezwijken?

 

Uw jezus roept: kom hetwaarts heen;

 

Uw' smart, uw' last zal ik doen wijken;

 

U 't zaligst rustpad doen betreên.

 

Wat nood dan, ziel! Aanbid, en kniel

 

Voor jezus neder;

 

Die Goël leeft, Die sterkte geeft,

 

En banden slaakt, zoo goed als teeder.

 

 

3

Doet u de stem der wet verschrikken;

 

De heilbron van Immanuel,

 

Wil u in moeit' en strijd verkwikken;

 

Vermoeide ziel! is 't dan niet wel?

 

Ja jezus juk, Kan al den druk

 

Der wereld weren;

 

Toon u bereid, zachtmoedigheid,

 

Naar 't reinste doel, van Hem te leeren.

 

[p. 105]

4

O troostvol doel van 't hoogste Wezen!

 

Die jezus volgt op al zijn' paên,

 

Heeft nooit bezwijkend leed te vreezen,

 

Hoe zwaar met zond' en schuld belaên;

 

Die heilfontein, Zoo vol als rein,

 

Blijft eeuwig vloeijen,

 

En wil in smart, Het magt 'loos hart,

 

Met stroomen van genaê besproeijen.

 

 

5

Neen, jezus juk en last te dragen,

 

Is geen' vermoeijing voor 't gemoed;

 

Hij wil u leiden, sterken, schragen,

 

Door zijn verzoenend' offerbloed.

 

Mijn' ziel! o ja! Op Golgotha

 

Is rust te vinden;

 

Daar kunt g'uw' last, Voor eeuwig vast,

 

Door 't heilgeloof, aan 't kruishout binden.

 

[p. 106]

6

O Troost! mijn' ziel! stap vrolijk henen;

 

Rust, door 't Geloof, in jezus schoot;

 

Doet u de last der zonde weenen,

 

Dan smaakt gij 't zaligst tranenbrood.

 

Uw schreijend oog, Moet naar omhoog

 

Op jezus staren;

 

Dan zult gij weêr, Bij uwen Heer,

 

Volmaakte rust en troost ervaren.