Verzamelde gedichten
(1988)–Pé Hawinkels–
Auteursrechtelijk beschermdAs tears go by‘Eerstdaags,’ zo dacht de duifgrijze atleet verbitterd,
‘dat zul je zien, dan komt het daglicht:
lefsjaaltje, spuuglok - lijzig binnen door de witte deur,
heupwiegt op me toe, en snijdt met een stiletto
mijn tong, die tot het puntje vast zit, los
van mijn gebrek.’, en in slecht geacteerde berusting
sloeg hij zijn rechterhand uit, zodat
zijn medepassagiers tot hun verbazing zagen
dat hij zwemvliezen had, en baden tot god.
En niet alleen het daglicht wist
hem te vinden toen het ijs brak: ook de beide
andere leden van het trio The Rolling Engineers
werden uit de kartonnen laagvlakte
opgejaagd als bridagiers.
Zij vluchtten. Wat is dat vluchten mooi!
Hoe zijn deze wijdgesperde ogen, tot de rand die hard
als die van notedoppen lijkt, vervuld
van het bodemloze blauw, het magisch zwart
dat een elk te binnen schiet die entourage
zoekt voor zijn verlangen; hoe slaat
hun vluchten als in een proefstation
de lichamelijke heuvels op.
Het daglicht komt, en uit de supermarkt
waar het pauwoog van de vlindervleugel luchtdicht
verpakt aan wandelende cocons verkocht wordt;
en waar de grootste coloratuurzangeres uit de planetaire
| |
[pagina 244]
| |
operette zich hoedt om, overeenkomstig de voorschriften,
de marsepeinen pessaria en van een opdruk
van geliefde stripfiguren voorziene condooms en ingeblikte
confituren, niet met de handen aan te raken,
loopt als water in de mond de lente,
de snoezige prinses zonder ogen.
En wie komt daar, op de bottines van zijn onder helse pijnen
overleden coach, nabij geslopen als een gezegde?
Een blik in de werken van Johann Sebastian Bach
leert ons dat dit nu de nacht is, of liever,
de gepensioneerde admiraal die onder deze naam nog wat
honneurs waarneemt voor zijn bruid, de tere, de eerbare,
die neusvleugels heeft in de geest der flamingo's.
Wie zal zo verstoken zijn van zelfkritiek om hier,
op deze helling, en door deze peetouders
onder de loep genomen, het juist de duifgrijze,
bijdehante euvel te duiden dat zijn huilen, muzikaal
gesproken een surprise, nu begint? De griekse jongens
lopen, als drijvers van hun superioriteit doordrongen,
het dal in en steken het gras in brand - in dienst
van een angst, maar ook een perfekt-geregeld-zijn,
naar 't woord waarvoorGa naar eind1 studenten uren kunnen zoeken,
die niet de hunne zijn.
En voor men de gebroken sportman bij wijze
van de bittere pil vergulden, dat zit nu
eenmaal in de lucht, heeft kunnen opnemen
in een gilde van wijnkenners of apennaaiers,
draaien er al geluidswagens de hoofdstraat in, en,
alternerend met de toppers die op de stammen van Israël het dwingendst
appèl uitoefenen, galmt de nasale belijdenis
al op de daken. Een herdersmat.
‘Voor alle betrokkenen ontrolt de nacht zijn vaandel,
bont en kleurig als de lijfrok die de dood van Joseph werd,
en ergens in de takken van een willekeurige beuk
hangt, massief als een slapende luiaard, het lijk,
| |
[pagina 245]
| |
het treurige lijk van 't schaap voor mythomanen,
de buik, zo gaarne zwanger, opengesneden in de wonderlijk
koele lucht, en, terwijl elk van de grammaticale
aspecten van de situatie zich,
ongevoelig voor de, in de invloedssfeer van deze keerzijde
van het etmaal lila gelijkenis tussen het uit deze buik
puilend omgekrulde vet en deze vacht vol zin,
uitput in litanieën voor dit enigma,
schieten de daders, gekleed in kleren
bont en kleurig als het hemd dat de ijlende profeet
draagt op de hoes van Highway 6l Revisited
er als ratten tussenuit.
O, laat mij langdurig lamenteren
om de dood van dit mystieke schaap,
om de bengaalse pijnen die het door mij en ik in haar
trots doorstaan heeft.
Dan zal het kalme kanaal van de dood
zich niet tegen mij keren, vóor mijn verdriet
dit lieve lijk gebalsemd heeft, voor dit hoornen oog
op de ereplaats mijn collier trofeeën
kan bekronen.’
Nu moet de beulszoon sterven. Nu tillen hem
zijn kameraden aan armen en benen van de grond
en dragen hem, terwijl de trage cadans van hun gang
begeleid wordt door wiegende halzen van ganzen & zwanen,
en de soepele stelen van lelies, als een melodie
naar de confectiekuil die voor hem op maat
vermaakt is.
(wordt veranderd)
|
|