Verzamelde gedichten

[zonder dat de lichtende libellen van je ogen]

voor H.A.

zonder dat de lichtende libellen van je ogen
als stille christenen voor de mijne zijn geworpen
kan ik - het veren van voorzichtig gesteelde bloemen
gestreeld door de transparante schijn
van een zomer in tien dorpen ken ik nu -
uit mijn woordenboeket omzichtig namens jou beschikken

vergeten verbazing om het breken van een ijspegel
en rode verf die het vuur verbergt -
zo bouw ik een broze brug van zeventiende eeuws dik touw
voor jou, spottend met de zwaartekracht
en het zelden spattend water

alle spinnen die ik scheppen kan
vertalen je bewegingen en je neuriënde stem
in muziek van druppels aan een roodgeroeste kraan
en trage vlagen uit een ver dor land

[p. 170]

 

aant.

 

waar vogeltjes als pluis van paardebloemen

 

je lippen schonden - niet met opzet

 

 

 

een grote vriendelijke grijze aap

 

zal rustig zacht je haren strelen

 

want het is donker, dan glinsteren apen

 

als een traan