Verzamelde gedichten

[p. 160]

aant.

Nij-me-gen
opgedragen aan de M.C. van het N.S.C.

Oh, hoe fleurig en hoe keurig
glimmelacht mijn lieve Jacquelien!
En haar bloesje is zo kleurig,
haar rok zit aardig om te zien.

Maar wat me 't meest aan haar verheugt
van waar de Heer haar mee bedeelde,
is haar gulden blos van weelde,
van ootmoed en van lieve deugd.

Samen lopen we op straat
terwijl ik ernstig tot haar praat
over alles wat mijn hart beroert:
wat ik fijn vind, wat beroerd.

Op de hoeken zonder zebrapad
waar de pas dient ingehou'en
zeg ik zachtjes tot mijn schat
en zij mij: Wij Gaan Samen Trouwen.

Nihil Obstat
Evulgetur
Imprimatur.