Reis door België en langs den Rijn

Saturdag 24 Augustus.

Het weêr was beter dan den vorigen dag. Zoo stapten wij dan op, nadat Dolf en ik ons vuil linnen gegeven hadden om te wasschen -'t welk wij reeds des namiddags zuiver schoon, -boordjes en overhemden gestijfd en gestreken- op onze kamers weervonden-, eerst naar de Groenmarkt in de marché couvert, waar wij druiven en perzikken kochten en vervolgens naar het park om ze op ons gemak op een bank op te eten. Daarna stapten wij over de Place Royale en de kleine en groote Sablon (Zaevelplaats)-(op het eerste plein zagen wij de Eglise Notre dame des Victoires -waarin een monument voor Jean Baptiste Rousseau- in het Aembergsche paleis, niet ver van waar eertijds het beruchte huis van Kuylenburg was, waar de verbonden edelen zich den naam van Geuzen gaven;- op de

[p. 31]

groote Sablon is een klein monument door lord Bruce van Aylsburg opgerigt). Zoo kwamen wij aan het Paleis de Justice in hetwelk wij twee groote schilderijen zagen: De aftreding van Karel V, door Louis Gallait, en E. de Biefve: het Compromis der Nederl. Edelen. Het eerste beviel mij beter, vooral ook omdat er meer historische waarheid in was. Vervolgens zochten wij de Notre dame de la Chapelle niet ver van daar op, met zeer fraaie schilderijen, Jezus lijden voorstellende, van J.B. van Eycken (gest. 1853). Hierop begaven wij ons naar het Paleis van den Kroonprins -vroeger van Willem II- aan het Park, waar een tentoonstelling van industrie en photographie was. Heerlijke meubels, huisraad, ornamenten, enz. vielen ons in het oog. Onder de fotografiën waren er levensgroote, o.a. van keizer Napoleon III. Daar het weêr nu mooi helder was, wandelden wij nog eens naar de congreszuil en bezagen vandaar de stad die voor een gedeelte op heuvels gebouwd is. Het uitzigt was prachtig. Vervolgens zochten wij een beroemd fotografist op, en kwamen teregt bij de firma Maier, Pierson en Co. waar Dolf zich liet fotograferen. Het was er zeer chique. Op de Place de la Monnaie dronken wij koffij voor het café Suisse en namen toen een vigilant om ons de boulevards nog eens te laten rondrijden. Door de Rue neuve bereikten wij de Place des nations bij het Station du Nord en draaiden nu regts af de Boulevard

[p. 32]

du jardin botanique op. De boulevards hebben afzonderlijke wegen voor voetgangers, voor ruiters en voor rijtuigen en zijn met vier rijen boomen beplant. Aan weêrszijden zijn schoone huizen en paleizen, dikwijls met fraaie tuinen. Het wemelt dikwijls van wandelaars, cavaliers en rijtuigen. Eerst reden wij voorbij het groote Hospitaal St. Jean terwijl wij aan onze linkerhand de Jardin Botanique hadden die tegen een heuvel ligt en een fraai gezigt biedt met hare groote glazen bloemenkassen. Daarna kwamen wij op de Boulevard de l'observatoire waar wij regts een kleine Fransche Evangelische kerk hadden en links het Observatorium, onder toezicht van den meteoroloog Quetelet. Het ligt zeer hoog en vandaar is het gezigt achterwaarts op de Boulevard zeer schoon. De volgende straat regts biedt uitzigt op de place des Barricades, waarop een standbeeld van Vesalius, den anatoom , geboren te Brussel in 1514. (De koetsier, die mij den vorigen avond met Hoek hierlangs reed en die rijk was in potsierlijke uitleggingen, had ons gezegd dat het een standbeeld was voor den chirurgijn die in 1830 de gewonden op de barricaden verbonden had!). De volgende boulevards waren niet minder fraai, en boden veelal paleizen met tuinen ter bescherming aan. Langs de boulevard de Waterloo kwamen

[p. 33]

wij aan de Hallerpoort aan het Zuideinde der stad, waarvoor een monster-mortier lag. Binnen in de oude toren van de poort bevindt zich een verzameling wapenen en oudheden, die wij bezigtigden. O.a. was er het opgezette paard van Isabelle, gemalin van Albert v. Oostenrijk en dat waarop Willem v. Oranje bij Waterloo zat. Nadat wij nu de Boulevard du Midi waren afgereden, begonnen de boulevards minder mooi te worden. Op de Boulevard du Midi is een Blindeninstituut; aan het einde er van passeert men den spoorweg naar Mons (nabij het Station du Midi) en rijdt dan tot aan de allée verte, ten N.W. van de stad, altijd ter zijde van een spoorweg voor de goederentreinen, die van het Zuiden naar 't Noorderstation loopt. Wij reden langs de Veeartsenijschool, de abattoirs (of slagthuizen), het Etablissement géographique van de Heer Vandermaelen, de Kazerne Petit-Château en het koninglijk Entrepôt. Nu kwamen wij weer bij de Allée Verte, die meer naar Laeken voert, op een fraaien Boulevard, Bd. d'Anvers, waar wij de overblijfsels zagen van het verbrande Théatre des Nouveautés. Op de Boulevards zagen wij verscheidene

[p. 34]

huisjes -als schilderhuisjes- waarin kranten te koop en waaraan advertenties geplakt waren.

's Avonds waren ze verlicht en trokken dan bijzonder de aandacht tot de op de vensters geschilderde annonces.

Het was nu tijd geworden om te gaan eten en wij zochten ons logement weer op om er als gisteren uitmuntend te dineren. Er waren nu vooral veel gasten. Na den maaltijd gingen wij, na bij de Gebrs. Hettema, zonen van den raadsheer in het Friesche hof, Jhr. Mont. de Haan Hettema, die een wisselkantoor in de Rue des Frippiers houden wat geld gewisseld te hebben, naar het Théatre du Parc waar het zeer vol was maar waar wij toch nog plaats kregen in een hoekje en één stoel voor ons drieen. Het was er drukkend heet. Dolf kreeg het bijna te benauwd en ging na het eerste bedrijf een luchtje scheppen. Nogtans wij vergaten meestal onze benauwdheid omdat wij zoo moesten lagchen om de dwaasheid van de Opérette, (Opéra Bouffe) die werd opgevoerd, en waarin de Olympus met al zijn goden en godinnetjes zeer gemoderniseerd voorkwamen. Een der acteurs speelde voor niets minder dan voor mug!

Na afloop van de klucht wandelden wij naar la belle Suisse, waar wij wat ijs gebruikten om vervolgens naar ons logement terug te keren en naar bed te gaan.