De pothoofdplant

[p. 43]

Het Heilig Avondmaal der Rijken

Ze zeiden met een moe gebaar en wreev'lig, dat men hen kwam storen:
‘Uw noden zijn, voorwaar, voorwaar in Uw opstandig brein geboren.’

Zij stuurden arme tobbers heen en wisten niets hun mee te geven,
dan blind vertrouwen in Dien Eén en uitzicht op een Eeuwig-Leven.

En toen het landvolk was gegaan, de laatste voetstap was verklonken,
brak men de zuiv're broden aan en werd de beker vol geschonken.

Maar, over het veld, achter de stoet en pogende die te bereiken,
de donk're hutten tegemoet, ging Jezus, walgend van de Rijken.