Winterbloemen

[p. 133]

Twee kisten.

In 't oude burchtslot stonden

Twee kisten saam geplaatst:

In de eene koning Ottmar,

De zanger lag daarnaast.

De koning zat eens machtig

Op 's vaders hoogen troon;

Zijn zwaard rust in zijn rechter,

En op zijn hoofd zijn kroon.

Maar dreigt de trotsche koning,

De zanger slaapt in rust;

Zijn hand omvat zijn harpe,

Eens 's Dichters hoogste lust.

't Wordt krijg: de burchten vallen,

De strijdkreet klinkt door 't land, -

Maar 't zwaard verheft zich nimmer

Daar in des konings hand.

In 't dal bloeit hof en weide,

Wier geur langs 't speeltuig vliet, -

Des zangers harpe, ontwakend,

Hoor! zingt een eeuwig lied!

(Ontleend.)